Winter Musical

Op de Naval Academy is er vandaag een "Winter Musical" en samen met Mieke & Fred gaan we daar eens een kijkje nemen. De titel van de musical is "Little Shop of Horrors" naar de gelijknamige film uit 1986 met Steve Martin in de hoofdrol. Zang en dans worden vanavond opgevoerd door militairen met een artistieke gave

     

Het verhaal gaat over Seymour - het knechtje in een plantenwinkel - en Audrey. Zij is het liefje van de tandarts en Seymour moet lijdzaam toezien hoe de tandarts "zijn" Audrey (want hij is verliefd op haar) mishandeld. Omdat hij zijn liefde voor haar niet mag uiten, stort hij zich op het kweken van een nieuwe plant. Wat hij op dàt moment niet weet, is dat die plant mensenbloed lust waardoor hij groeit als een kool. Wat dan volgt is een intrige van mensen die munt willen slaan uit deze nieuwe uitvinding.

     

     

Tijdens de pauze maak ik snel een foto van ons 4-tjes.

     

Na de pauze wordt het voor Seymour duidelijk dat Audrey ook verliefd is op hem, maar dan volgt de onfortuinlijke ontknoping van het verhaal.

     

De plant verorberd iedereen die te dicht in haar buurt komt en zo ook Audrey. In een poging zijn liefje te redden, valt uiteindelijk Seymour ook "ten prooi van"...

     

En zo komen we weer aan het eind van tòch een gezellige horror-avond!
Ingrid & Dominique

https://nl.wikipedia.org/wiki/Little_Shop_of_Horrors

Zoon Jo

Voor diegenen die het nog niet zouden weten...hier zit een supertrotse mama die vandaag een verhaal op haar blog schrijft over haar zoon! Hij is niet alleen militair zoals Dominique, maar is vanaf nu ook nog eens vrijwilliger brandweerman!

Zijn eerste interventie was een berm-brand helpen blussen...

...maar een volgende was van een heel ander kaliber!

Het is een bijzonder zware en zeker niet eenvoudige opleiding die veel discipline vereist! Dit zijn enkele voorbeelden waarvoor ze oa. opgeroepen kunnen worden.

     

     

     

Op deze manier wil ik hem en zijn collega's eens in de schijnwerper zetten...

... en hen bedanken dat we altijd en in alle omstandigheden beroep kunnen doen op mensen zoals zij! Zoon, je bent een geweldige kerel...ik ben apetrots op je!
Liefs, je Mama

Kapper

Als je jaren gewend bent aan één en dezelfde kapper, dan is het niet makkelijk om een andere te vinden waar je je nét zo op je gemak bij voelt en tevreden over bent. Maar ik heb er gelukkig eentje gevonden en ze heet Katie.

     

Katie en haar collega Naomi zijn 2 zeer lieve dames die beiden bij "Style Lounge" voor de getalenteerde Rick werken.

     

Rick - eigenaar van de zaak - wil even met zijn nieuwe "Belgische" klant op de foto...

Thanks for always taking such good care of me Rick, Katie & Naomi!
Ingrid

Valentijn

Valentijn is niet enkel een dag voor "verliefde" koppeltjes, maar is volgens mij ook een dag waarop je tegen je familie & vrienden kan zeggen "ik hou van je...ik ben blij dat ik je ken...blij dat jij in mijn leven bent"!

     

Ik heb jullie allemaal lief, ik mag jullie allemaal graag en ja...ik ben blij dat jullie allemaal deel uitmaken van mijn/ons leven, dus Fijne Valentijn allemaal!
Liefs, Ingrid

AAMC

"AAMC" staat voor Anne Arundel Medical Center en dat is het ziekenhuis waar ik vanaf vandaag vrijwilligerswerk ga doen. Het bevind zich op ongeveer 3mls (4,8km) van huis.

Na het gesprek krijg ik meteen mijn badge en kan ik starten. Wat ga ik hier doen? Wel...ik ben een "Patient Family Advisor" (PFA) en een "NICU Board Member" (dienst intensieve zorgen voor pasgeborenen) wat eigenlijk wil zeggen dat ik mijn ervaring als patiënt hier ten goede van andere patiënten zal gaan gebruiken. Ze willen hier vooral leren van het standpunt van de patient en hoe kan dat dan beter dan die patient aan het woord te laten en mee te laten beslissen! Ik zal dus regelmatig met dokters en verpleegkundig samenzitten om na te gaan op welke manier de kwaliteit van de zorgen en het verblijf verbeterd kan worden.

     

Ik kijk er echt wel naar uit me op deze manier nuttig te kunnen maken!
Liefs, Ingrid

Gospel

Ik ben al heel lang op zoek naar een Gospel-groep want ik wil opnieuw gaan meezingen in een gospelkoor zoals ik dat ook in België deed! Maar dat is niet zomaar snel gedaan! Kerken zijn er genoeg, in alle kleuren en alle maten, maar vooraleer ik hier in gelijk welk koor kan/mag meezingen, ben ik verplicht lid van de kerk zijn. Dat zou nog niet zo'n probleem zijn, ware het niet dat je als lid van die kerk maandelijks +/- 10% van je inkomen moet afstaan en dàt is nu nét ietsjes teveel gevraagd. Maar ik blijf verder zoeken en zo zijn we vandaag bij deze Methodistische kerk aangekomen. Er is een concert dat ik graag wil horen en bij de ingang van de kerk worden we meteen uitbundig "welcome" geheten!

     

Op mijn vraag of we achteraan in de kerk mogen meeluisteren en foto's maken (want we zien dat anderen dat ook doen) worden we meegenomen en krijgen een plekje toegewezen. We zijn de enige blanken hier!!

     

Willen of niet...je wordt gewoon meegesleept door de muziek en doen al gauw mee.

     

Als deze groep ten tonele komt, is de kerk te klein...mensen staan recht, en klappen en dansen mee met de muziek. Dit is zoals we ons dat al vele malen voorgesteld hebben en zoals we dat al dikwijls op TV gezien hebben...dit is zoals Gospel hoort te zijn! Héérlijk!!!

Bij het naar buiten gaan wordt ons gelijk gevraagd of we nog terug komen. Natuurlijk doen we dat! Ik wil immers te weten komen of ik hier misschien wél kan/mag meezingen. Je weet maar nooit! Maar als dàt gebeurt, lees je 't sowieso hier wel...
Ingrid