zaterdag 29 juni 2019

Annapolis Pride

Het is de allereerste Annapolis Pride Parade ooit en wij zijn van de partij!! Het is erg warm en dat je op West Street zowat "over de koppen kan lopen" bewijzen onderstaande foto's.





Hoe verder we ons in het feestgedruis begeven, des te drukker & kleurrijker wordt het...






En als we voorbij deze jongedame lopen - die écht wel ieders aandacht probeert te trekken om geknuffeld te worden - kàn ik niet anders dan op deze uitnodiging ingaan!



We komen allerhande rare typetjes tegen, maar wat heerlijk voor hen dat ze hier vandaag eens écht zichzelf kunnen/mogen zijn en ze zijn maar wat fier als ze gevraagd worden om samen op de foto te gaan.



Toen we deze politie-agent in gesprek zagen met een wel zeer extreem figuur, heb ik nog even getwijfeld of hij nu wél of niet een échte politie-agent was, maar Niki wil sowieso met beiden op de foto, evenals met deze jonge dame die zat te bekomen van de hitte.



Niet alleen voor Annapolis, maar ook voor ons was dit een allereerste kennismaking met een Pride Parade. De organisatie zat goed in mekaar, het was leuk om dit eens van dichtbij mee te maken en met deze laatste foto zeggen we "tot volgend jaar"!


Opweg naar de auto, komen we deze 2 leerlingen van de Naval Academy tegen en zeg nu zelf...mannen in uniformen...het heeft toch wel wat, toch?!


Op naar het volgende,
Ingrid

donderdag 27 juni 2019

Julie 2 jaar

Hieperdepiepjes lieve schat want vandaag wordt jij al 2 jaar! Jammer genoeg zullen Oma Nana & Opa Niki er niet bij zijn als jij door iedereen in de bloemetjes gezet wordt...



...maar ik heb wél een kaartje voor jou gemaakt!



We wensen je van harte een superleuke, fijne verjaardag met heel veel kadootjes, lekkere taart, massa's plezier en allemaal mensen om je heen die veel van je houden!
Vanuit Annapolis sturen wij je alvast veel dikke knuffels en dikke kussen!

Liefs,
Oma Nana & Opa Niki

vrijdag 14 juni 2019

"Shoot To Thrill"

In de Soundstage te Baltimore speelt vandaag een all-female AC/DC Tribute Band "Shoot To Thrill", afkomstig uit Raleigh (North Carolina) en dat wil ondergetekende voor geen geld missen. Alle klassiekers passeren de revue van "T.N.T." tot "For Those About To Rock"!



Susan speelt overtuigend de rol van Angus en zelfs de (foutloze) solo's die ze - liggend op de grond - speelt, klinken prima! Energie voor 10 net zoals haar grote (kleine) voorbeeld.



Uiteraard wou buurman Jeff dit spektakel met eigen ogen aanschouwen en we zagen dat het goed was... een plectrum vangen hoort daar uiteraard ook bij!


De overage bandleden zijn Jai op de Bass, Wendy als Malcolm, Kate op de Drums en Kara als Brian. En dat die meiden kunnen Rocken staat als een paal boven water !



Gitariste Wendy (links) is net jarig toen ik haar proficiat wenste en 3 zoenen gaf heb ik gelijk ook maar een plectrum gevraagd (en gekregen). Jay (rechts) heeft helaas geen plectrums.




Zeer tevreden van het concert (en met de buit) gaan we huiswaarts...op naar het volgende!
Dominique

http://www.shoot2thrillband.com/band

donderdag 13 juni 2019

Bernadette

Vermits het moeilijk is om de ervaringen van onze bezoekers te verwoorden vragen wij hen om een verslagje te maken voor op deze blog over hun verblijf hier. De dingen die hen interesseerden, die een bepaalde indruk nagelaten hebben of ervaringen waar zij met veel plezier aan terug denken. Per slot van rekening is het "hun" vakantie hé!

Bernadette is de 1ste die dat gedaan heeft en ze heeft er écht wel veel tijd en moeite ingestoken om haar verblijf tss 1-10 juni te verwoorden en te illustreren met het nodige beeldmateriaal. Het is een heerlijk naslagwerkje geworden dat ik graag met jullie deel...

Lange reis voor de boeg...

Vandaag is het zover, ik vertrek naar Annapolis en dat voor de 2de keer!! En dat heb ik aan deze 2 knapperds te danken...


Mijn goede vrienden Ingrid en Dominique zijn er tijdelijk gaan wonen en ik ga op bezoek. Het was altijd al mijn grote droom om naar de VS te reizen maar dat zat er niet direct in omdat mijn partner niet echt een voorstander is van de VS. Er alleen op uittrekken naar een land aan de andere kant van de wereld zag ik dan ook weer niet zitten. Tot dat Ingrid en Dominique zo lief waren om me uit te nodigen om bij hen te komen logeren. Ik kon mijn oren niet geloven, maar mijn droom werd werkelijkheid...

In september 2018 was het dan zover. Samen met Ingrid (die op familiebezoek was in België) reisde ik mee naar haar "thuis" in Annapolis...een reis om nooit meer te vergeten.

Een paar maanden later kwam ik in een dipje terecht, was ik oververmoeid en moest ik dringend wat tijd vrij maken om te herbronnen. Waar kon dat beter dan ver weg van alles en iedereen, dus stuurde ik een mail naar Ingrid en Dominique en...hier sta ik dan, gepakt en gezakt op de luchthaven van Zaventem! Off we go!!

Na een reis van 9u kwam ik aan in BWI Airport (Baltimore) en werd ik met toeters en bellen opgewacht door mijn goede vrienden. Wat fijn dat ze zoveel moeite hebben gedaan om me op een zalige manier te verwelkomen. Je bent tenslotte toch ver weg van huis en na een vermoeiende reis speelt de heimwee dan gemakkelijk eens op...



Eerst op het programma: een heerlijk etentje in de Greene Turtle, het allereerste restaurant waar ik gegeten heb toen ik in september aankwam en daar zou ik een traditie van maken. De "crab dip" en de "hog hammers" are my favorites...mmmmm...zalig!!! Dit kon mijn lege maagje wel verdragen.





We genoten van het weerzien en het gezelschap!! Na een heerlijke maaltijd reden we naar huis, dronken nog een glaasje wijn en off to bed (het was thuis inmiddels al 4h 's ochtends).

Zondag 02.06.2019

Na een heerlijke nacht was het zalig om nog een keer wakker te worden in de prachtige wijk waar Ingrid en Dominique wonen, het is er zo rustig en zo gezellig. Een typische Amerikaanse wijk met een paviljoentje in het midden en daar is het me nu net om te doen. Ik wil niet de grote toerist uithangen in de VS, integendeel, ik wil me graag heel even "Amerikaanse" voelen. Gewoon meegaan in hun lifestyle, het doordeweekse leven mee beleven...

Vandaag zijn Dominique en ik traditiegetrouw de dag gestart met een bezoek aan de Giant (de lokale supermarkt) waar we mijn heerlijke donuts kochten als eerste ontbijt van mijn verblijf...alles is hier zo groot en zo veel...typisch!

We namen onze tijd om heerlijk samen te ontbijten en veel bij te praten, we gingen een rustige dag tegemoet, welgekomen na de lange reis...
Maar we gingen ook naar een bijeenkomst van "Vlamingen in de Wereld", een organisatie die Vlamingen over de hele wereld samenbrengt, om ervaringen te delen, mekaar met raad en daad bij te staan en gewoon samen leuke dingen te doen!

Dit ging door op Andrews Air Force Base, deze luchtmachtbasis is bekend als de standplaats van de Air Force One. Ik hoef jullie dus niet te vertellen dat het daar qua security niet van de poes was! Ondanks mijn jetlag, werd het tòch een leuke namiddag!




Maandag 03.06.2019

Vandaag had ik wat meer last van die jetlag, dus hielden we het rustig. Ingrid en ik namen ruim de tijd om gezellig te kletsen met een lekkere tas koffie en cosy in de zetel...ZALIG!!

In de late namiddag zijn we met z'n drietjes een prachtige wandeling gaan maken in het "Quiet Waters Park"...een heel mooi park zo dicht bij huis (voor Ingrid & Dominique!).

DIT zijn dus de plekjes die je nooit zou zien mocht je niet bij iemand logeren die daar woont en deze pareltjes al had ontdekt! Schaduwrijke wandelpaden, mini haventje, verhuur van kajaks, roeiboten en waterfietsen. Er staat ook een hele mooie fontein in het midden van het park. Wat een zaligheid om daar te vertoeven in een oase van rust en gezelligheid.








Dinsdag 04.06.2019

Vandaag gaan Ingrid en ik naar "National Harbor", gelegen langs de Potomac River. Daar staat de vroegere "Air Force One" en die kan je bezichtigen. Toen Ingrid 'ochtends informeerde naar de openingsuren, vernamen we dat het helaas gesloten was omdat ze het vliegtuig gingen verhuizen. Maar niet getreurd, we reden gewoon naar ginder en genoten er van het prachtige weer, mekaars gezelschap en het prachtige uitzicht.

Momenteel wel niet toegankelijk, maar gelukkig vanop afstand te bewonderen!

                    Air Force One...


                    Art in the Sand...


                    The Ferris Wheel...


                    The Air Force Guy and his Wife...


We kozen een leuk restaurantje uit en genoten van een heerlijke lunch en ook daar natuurlijk...tetteren, tetteren, tetteren!! En voor wie denkt dat het in Amerika alleen maar hamburgers en frietjes zijn...denk maar snel iets anders! Dit was een heerlijk slaatje met verse calamaris!


Donderdag 06.06.2019

Wat je van mij gerust mag weten is dat ik een zeer grote fan ben van de serie "ARMY WIVES". Voor wie het niet kent...Army Wives vertelt het verhaal van 4 vrouwen en een man die één ding met elkaar gemeen hebben: ze zijn allemaal getrouwd met iemand in het Amerikaanse leger. Deze vrouwen worden zeer goede vriendinnen en beleven samen hele leuke, maar ook minder leuke avonturen. Ik kan dat niet uitleggen, maar dat patriotisme, die mooie huisje met Amerikaanse vlaggen voor de deur, die sfeer op de basis...ik vind dat gewoon zooooo leuk!!

Daarom trokken we vandaag naar een ECHTE MILITAIRE BASIS: The NAVAL ACADEMY! En ik die dacht dat het maar TV was en dat dit niet in "real life" bestond...dat was even fout gedacht!

De United States Naval Academy (of USNA) is de belangrijkste onderwijsinstelling voor de basisopleiding van officieren bij de Amerikaanse Marine en de Amerikaanse Mariniers, ligt hier in Annapolis en heeft jaarlijks meer dan 100.000 bezoekers!

Niet iedereen mag zomaar op de "Academy". Eerst wordt je uitgebreid en streng gecontroleerd, behalve als je in het bezit bent van een pasje van het leger. Wil het nu toch wel lukken dat wij zo'n pasje hadden zeker...

Ik genoot met volle teugen, ik liep rond op de basis en voelde me heel even een ECHTE ARMY (NAVY) WIFE...gewoon ZALIG!!







Er is ook een prachtig museum bestaande uit 2 verdiepingen met exposities over de geschiedenis van Seapower, de ontwikkeling van de US Navy en de rol van de US Naval Academy bij de opleiding van de officieren die later in staat zijn de Amerikaanse matrozen en mariniers te leiden.

Er zijn vele displays met video- en audiotechnologie die de verhalen van de mannen en vrouwen - die hun land op zee hebben gediend - tot leven brengen. De Franse gevangen op zee maakten met houten stokjes, botten en draad de meest ongelofelijke kunstwerkjes zoals schepen, naaidoosjes, keukengerief...





Vrijdag 07.08.2019

Vandaag stond een uitstap naar Baltimore op het programma, want daar waren we in september niet geraakt. Ook dit werd weer een zalig dagje! Het weer was schitterend...de sfeer evenzeer...

Onze 1ste stop was de USS Constellation (1854)

De USS Constellation is een oorlogssloep, het laatste oorlogsschip ontworpen en gebouwd door de Amerikaanse marine. Ze werd gebouwd in 1854 met behulp van een kleine hoeveelheid materiaal, geborgen uit het fregat USS Constellation dat het jaar daarvoor was gedemonteerd. Ondanks dat ze een sloep is met één wapendek, is ze bewapend met minder, maar veel krachtigere kanonvuurwapens. Ze is het laatste bestaande intacte marineschip uit de Amerikaanse burgeroorlog en was één van de laatste - door wind aangedreven - oorlogsschepen.

De sloep werd gelanceerd op 26 augustus 1854, werd op 28 juli 1855 in gebruik genomen door kapitein Charles H. Bell en bleef bijna een eeuw in dienst voordat ze uiteindelijk in 1954 "op pensioen" ging.

Ik nam wel 50 foto's van dit prachtige schip, maar deze hier allemaal plaatsen zou téveel zijn. Daarom maakte ik een kleine selectie zowel van het schip als van "Captain Bernie"...







Je kan in Baltimore niet alleen terecht voor een bezoek aan bovenstaand historisch schip, het is ook een prachtige stad aan de haven...






...én je kan er een duikboot - de USS Torsk - bezoeken, wat we ook gedaan hebben! Deze onderzeeër werd gebouwd door de Amerikaanse marine tijdens de Tweede Wereldoorlog. Meer uitleg via de (engelstalige) link helemaal aan het eind van dit verhaal.


Ook hier ben ik de kapitein van dienst, maar is dat deurtje nu te klein of is Bernie te groot? Het was in ieder geval een zeer speciale belevenis en er hing wel een zeer sterke geur aan boord, maar jongens...wat hebben we hier gelachen!!



                         "Our friendship isn't one big thing...it's a million little things..."



We deden uiteraard nog veel andere leuke dingen, maar alles opschrijven zou gewoon onbegonnen werk zijn. De 2 laatste dagen zijn we uiteraard nog op "souvenir-jacht" (lees shoppen) geweest in de hele grote Mall die Annapolis rijk is!

En zo kwam mijn verblijf hier alweer op z'n einde. Met pijn in het hart verliet ik mijn vrienden en de United States, maar ik ben zoooo dankbaar voor deze 2 mensen...altijd klaar voor een babbel, voor lachen en plezier, een luisterend oor, zoooo gastvrij en lief voor iedereen. Ik hoop dat ze beseffen dat ze mijn grootste droom hebben verwezenlijkt en zij ervoor gezorgd hebben dat ik aan dit land onvergetelijke herinneringen heb overgehouden!

De gezellige sfeer thuis, lekker tafelen, gezellig ontbijten, samen TV kijken met een glaasje wijn en een chipske, gaan winkelen in de typische "Malls", uit eten gaan in de krabrestaurants, sfeer opsnuiven van het militaire leven in de VS, de Gospelviering, de wandeling in het Shenandoah National Parc, een bezoek aan de Pawnshop (waar ik alweer een horloge kocht), de outletshopping...gewoonweg een ervaring om nooit te vergeten...

Een paar dagen later was ik alweer gepakt en gezakt om terug te keren naar huis. Blij dat ik mijn familie ga terug zien, maar ook verdrietig dat het alweer voorbij was...



Maar...geen VS zonder een bezoekje aan mijn all time favorite...KRISPY CREAM! Net voor de drop-off aan de luchthaven verraste Ingrid en Dominique me nog met een portie donuts...hmmm!! Uiteraard moeten er ook een paar donuts mee voor het thuisfront!
Dit MOETEN ze proeven...




Bedankt lieve vrienden voor alweer een prachtige vakantie...jullie zijn bijzonder!! Jullie allebei...mijn vrienden...mijn wonder! Love you guys!!



En aan dit mooie, deugddoende verhaal en bijhorende foto's kunnen Niki en ik natuurlijk niks meer aan toevoegen behalve "dank je wel voor je verslagje Bernie, maar geloof me...we hebben er net zo van genoten om je weer eens in huis te hebben. Je weet het inmiddels wel...altijd welkom hé!!"

Liefs, Ingrid & Dominique

https://en.wikipedia.org/wiki/USS_Torsk