maandag 28 september 2020

B-Day Nana

Het is mijn verjaardag en dat moet gevierd worden! Helaas niet zoals ik het zou willen, maar al van 's morgensvroeg stromen de felicitaties binnen en dat doet écht deugd!

Bij mijn vertrek in België kreeg ik van de kids wel al een kadootje mee, maar vandaag zorgden zij (via Niki) ervoor dat ik ook nog bloemen kreeg. Een 2de boeketje was speciaal van hem en blijkbaar heeft hij nòg een verrassing in petto...


Na het gezellige ontbijtje en de video-chats met België trekken we er opuit voor een stevige wandeling. Het is mooi weer en daar willen we zoveel mogelijk van genieten.


Ons pad wordt gekruist door zowel 2 herten (een mama met een jong) als door een opvallend groen, maar niet-giftig slangetje van (ongeveer) 1,5cm dikte en 40cm lang.


Aan het eind van het pad staat deze pergola (een "gazebo" noemen ze dat hier). We hadden een drankje en een paar kleine hapjes mee en genieten van het uitzicht.



Zelfs als de wolken stilaan voor de zon schuiven, levert dat mooie beelden op.


Maar Niki had nog een verrassing en dus moeten we op tijd naar huis. Snel omkleden en optutten is de boodschap. Een nieuw restaurant "Smashing Grapes" heeft nét de deuren geopend en daar wordt mijn verjaardag afgerond met een héérlijk etentje!




Aan mijn kids...dank-je-wel voor de bloemen en de Belgische pralines!! Niki...ook voor jou een dank-je-wel voor het regelen en voor een hele fijne dag vandaag! En aan al de anderen die vandaag aan mij dachten en me blij maakten met een berichtje...dank-jullie-wel want jullie hebben er samen voor gezorgd dat mijn verjaardag - ondanks de afstand en het gemis van mijn kinderen - tòch nog een hele fijne dag werd!
Ingrid

woensdag 23 september 2020

Herstellingswerken

Vandaag komen de dakwerkers het lekkend dak herstellen. Deze schade werd veroorzaakt door de storm Isaias die we gehad hebben op 4/8 met losliggende en weggeblazen leien tot gevolg.


Op slechts 1,5u is de klus door 3 personen geklaard want ze hadden op voorhand al gaatjes geboord om het plafond goed te laten drogen & verluchten (rond het lek).

          

Je moet geen hoogtevrees hebben om dit beroep uit te oefenen, zoveel is wel zeker!


Nu is het wachten op de schilder om het plafond terug een verflaag te geven als de gaatjes gedicht zijn en pas dan is dit hele verhaal "over & out".
Dominique

zaterdag 19 september 2020

Herfstwandeling @ Patuxent River Park

Het is een mooie, aangename herfstdag en daarom gaan we er nog maar eens op uit trekken voor een fikse wandeling in het "Patuxent River Park". Als we er naar toe rijden, zien we zomaar op de boerenbuiten deze "God Bless America" in het midden van een wei...hét toonbeeld hoe chauvinistisch die Amerikanen wel kunnen zijn! En als we meteen daarna het park binnenrijden, zien we een verkeersbord waar we ons NIET aan verwacht hadden...we moeten oppassen voor overstekende schildpadden?!


De uitkijktoren hoog boven de "marches" (moerassen) geeft een spectaculair beeld en dus maken we nog snel een foto éér we aan onze +/- 8km tocht beginnen.


Van daaruit trekken we de bossen in waar de zwammen een feeëriek beeld scheppen, om daarna uit te komen bij een vijver die behoorlijk overgroeid is van de waterlelies.







       

Het laatste stukje van dit natuurgebied lopen we door het immens grote bos en na 7,6km zijn we weer bij onze auto. Moe maar tevreden rijden we daarna naar huis.



We hebben er weer van genoten!
Ingrid & Dominique

maandag 14 september 2020

Afscheid van BE

Ik had er dit keer bewust voor gekozen om niet al te veel mensen te zien omdat de omstandigheden zich er ook niet toe leenden, maar vooral omdat ik zoveel mogelijk bij ma en mijn kinderen wilde zijn. Voor de mensen op onderstaande foto's was er telkens een goede reden om hen tòch te ontmoeten. Yvo & Marleen zorgen immers voor het appartement, Thierry wilde iets meegeven voor Dominique en Annie is net naar Bilzen verhuisd en haar kwam ik toevallig op de markt tegen. 

Foto's met de kleinkinderen zijn stilaan niet alleen een traditie, maar worden relikwieën en mogen dus niet vergeten worden! Wel jammer dat er geen foto met Louise genomen werd...die mag een volgende keer niet ontbreken!!

Maar ook de foto's met mijn moedertje zijn van onschatbare waarde!!



En zo neem ik altijd weer mooie herinneringen mee naar de USA, want in deze onzekere tijden, weet ik helaas niet wanneer "de volgende keer" zal zijn.

Nadat de huurauto afgeleverd is en mijn valies vertrekkensklaar staat, haalt Jo me op om me naar Brussel te brengen en is "mijn maandje België" weer voorbij.

's Anderendaags op de luchthaven van Zaventem kijk ik toch wel vreemd op als ik sommige mensen zò zie rondlopen hoor! Is dat nu toch niet een klein beetje erover?


En dan kunnen we vertrekken...opnieuw vanuit een zogoed als lege luchthaven en in een zo goed als leeg vliegtuig, maar dàt geeft wel een veilig(er) gevoel.

Wie weet wanneer ik hier opnieuw zal staan? Wie weet hoelang het dit keer zal duren? Zoveel onzekerheden!! Ik hoop alleen dat iedereen hier "gezond en wel" zal blijven! Wees voorzichtig en ik beloof dat wij dat daarginds in de USA ook zullen doen!
Hopelijk tot in maart 2021?
Liefs, Ingrid