Foto links toont het begin van onze tocht en we moeten helemaal tot het einde wandelen om daar het busje terug naar de auto te nemen.
Verdere uitleg hoef ik hier écht niet bij te geven...geniet maar gewoon mee van de schoonheid van deze natuur...
Zoals je kan zien hebben we op korte afstand wel al aan hoogte gewonnen
Tegenslagen gebeuren op onvoorziene momenten en vandaag ook voor mij! Ojee, ojee...mijn wandelschoenen hebben het opgegeven!! Maar als de nood het hoogst is, is de redding nabij en voor alles is een oplossing, dus wordt er snel een "McGyverke" gedaan. Dit zou voldoende moeten zijn en hopelijk houden mijn schoenen het vol tot we boven geraken want daar zal het busje ons ophalen!
Ik ben al lang blij dat we niet meer helemaal tevoet terug naar beneden moeten met die kapotte schoenen want hoe langer de tocht nog duurt, hoe erger het ermee gesteld is. Dat ik daardoor uit pure frustratie iets doe wat eigenlijk niet mag, heb ik niet eens door. Zien jullie het ook? En als we dan eindelijk terug bij de auto zijn wordt pas écht duidelijk dat mijn schoenen voor de vuilbak zijn, maar ze hebben dan ook de afgelopen jaren méér dan hun dienst gedaan!! Hoogste tijd voor nieuwe...
Op weg naar "Amsterdam" worden we getrakteerd op een prachtige zonsondergang...
...en in dit "kleine" stulpje met gelijknamige naam vinden we onderdak.
Na deze mooie maar vermoeiende dag weet ik wel zeker dat we goed zullen slapen!
Tot morgen,Ingrid
https://parks.ny.gov/parks/142
Zag er een mooie en vermoeiende wandeling uit. Lijkt p de wandelingen die we in Oostenrijk doen tussen de kloven.
BeantwoordenVerwijderenJosseline