Kunta Kinte

Het is vandaag niet alleen mijn verjaardag, maar in Annapolis is het dit weekend het "Kunta Kinte Heritage Festival" en daar gaan we eens een kijkje nemen. Kunta Kinte (de naam van het personage in de roman "Roots" van Alex Haley maar gebaseerd op één van zijn voorouders) was een man die in 1750 in Gambia werd geboren en als slaaf naar Amerika (meer bepaald naar Annapolis) gevoerd werd. Hij stierf in 1822.

     

     

Tussen al die drukte zien we plots dit personage. Hij - Sharif Shafi - trekt heel Amerika door met zijn "Never Forget Slavery Was Real". Hij wil de gruwel van de slavernij levendig houden door zelf met deze loodzware halsketting (+/- 30kg) rond te lopen om te laten zien hoe die slaven door hun "meester" behandeld en gestraft werden. Als slaven ongehoorzaam waren kregen ze die ketting rond hun hals en de meester besliste naar eigen goeddunken wanneer die er weer af mocht...soms na een week...soms ook pas na een maand (of langer). Op deze manier moesten de gestrafte slaven met de nodige steun (bv. met houtblokken in hun rug of tegen een boom) rechtopzittend proberen te slapen. Wat moet dat verschrikkelijk geweest zijn!!

     

Eerst kuieren over de markt, daarna geconfronteerd worden met het échte verhaal van de slavernij, maar nu gelukkig verder naar muziek & dans.

     

Via de andere kant van de markt slenteren we zo stilaan weer terug naar de auto.

     

           

's Avonds sluiten we mijn verjaardag af met een lekker etentje bij het enige Belgisch restaurantje dat Annapolis rijk is..."Flamant".

Voor mij een lekkere stukje vis...

     

En Dominique heeft zijn zinnen gezet op deze "eendenburger" met frietjes.

Als afsluiter word ik door eigenaar Frederik verwend met een heerlijke crème brulee!

Ik heb genoten van "mijn" dagje en dank-je-wel voor het extraatje Frederik!
Ingrid

https://en.wikipedia.org/wiki/Kunta_Kinte
http://flamantmd.com

Naar Zee & Bokrijk

Als extra "geschenkje" voor ma haar verjaardag en omdat Niki er op 10 september tòch moest zijn, trakteren we ma op een dagje quality-time met ons 3-tjes aan zee want we weten dat we haar daar een groot plezier mee doen!

Van al dat kuieren over de dijk hebben we een hongertje gekregen. Het is erg rustig aan de kust, het zonnetje is van de partij, de temperatuur is aangenaam en al snel vinden we een plekje achter het glas waar het heerlijk vertoeven is!

Ma probeert nog even een hongerige meeuw te lokken met haar croque-uit-het-vuistje, maar die vertrouwd het zaakje toch niet helemaal...

     

Dominique & ma genieten nog van een drankje...

...en ik begeef me richting het strand. Wat is onze kust toch mooi en wat kan ik dan genieten van zo'n kleine strandwandeling...iets dat Niki niet zo graag doet (en dat ook té moeilijk is met een rolstoel), maar op deze manier is iedereen gelukkig!

Traditie-getrouw sluiten we ons "dagje zee" af met mosselen & frieten voor ma en Dominique en ik hou het op een vispannetje.

We zijn er in geslaagd om van ma haar "90ste" verjaardag iets speciaals te maken en ik weet wel zeker dat ze ervan genoten heeft. Zeker als mijn zussen, broer en ik samen met ma nog een dagje naar Bokrijk gaan (vlnr. Bettie, Freddy, Ma, Annita en ik).

Freddy moet helaas naar huis, maar dit 4-tal wandelt het Arboretum in... 

     

Er staan nog genoeg bloemen in bloei, maar we zien ook dat de everzwijnen hier lelijk huis gehouden hebben! Jammer...

     

Als ik ma terug naar het rusthuis gebracht heb, wordt het tijd om afscheid te nemen bij Joni & Lien. Morgen zijn ma, Niki's zussen én Jo, Antje en de kleintjes aan de beurt en daarna vertrek ik naar Brussel voor mijn laatste nachtje op Belgische bodem. Het is helaas weeral voorbij...
Liefs, Ingrid

Concert Monsters of Rock

Terwijl Ingrid nog in Belgie is, biedt er zich een leuk concert aan in de Soundstage in Baltimore. Het betreft 4 tribute bands maar ik ga vooral omdat ik een grote fan ben van Metallica. Zeer benieuwd hoe deze "Fade To Black" dit gaat afhandelen. Voor dit event gaat mijn maatje - en co-worker van BMSO - Erik mee.

Ounce Of Pain (Gun's N Roses tribute) mag de spits afbijten en chapeau voor de "lead guitarist" die de solo's van Slash perfect weet na te spelen!

GO (Pearl Jam tribute) is als tweede aan de beurt. Opmerkelijk hierbij is dat de zanger bijzonder overtuigend klinkt. Ook hier weer een puik soleer werk van de gitarist!

Deathbed Motorcade (Stone Tempels Pilots tribute) is de volgende band, maar weet me niet te overtuigen. Misschien ook omdat ik niet veel van dit repertoire ken.

Enfin, de gasten van "Fade To Black" gaan eraan beginnen. We hebben ons mooie stoelen toegeëigend aan de zijkant van het podium (één van de voordelen als je de eigenaar kent). Ze openen met "Creeping Death" gevolgd door "For whom the bells toll", en nog tientallen anderen...

     

     

Ze spelen bijzonder energiek en powerfull, zoals het er bij Metallica aan toegaat!

     

     

Na het concert praten we nog wat na met Mike Bullard (rol van Kirk) en Matt Morgan (rol van James) die ons ook nog een plectrum gaven. Vermits ik er al enkele kon grijpen, zijn die dubbels voor mijn vriend Yves (plectrum verzamelaar zoals ikzelf). 

We hebben super genoten van de muziek en een toffe avond gehad. Slaapwel...
Dominique

http://www.fadetoblacktribute.com