We gaan slechts met een 20-tal personen aan boord (+ de crew natuurlijk) en hebben keuze genoeg om een "ideaal" plekje uit te zoeken.
Van Andrews AFB gaat het naar Gandar in Canada.
Wat een service op zo'n militaire vlucht...niet alleen een lekker voorgerecht, maar de hoofdschotel is al even smakelijk!
Daarna volgt nog een dessert van crème brullee en vers fruit.
Op de luchthaven van Gander maken we een korte stop. Het vliegtuig moet bijgetankt worden, dus moet iedereen eruit...even op Canadeese bodem naar de vertrekhal.
Als we weer vertrekken zien we in de verte nog nét de zon ondergaan.
Na +/- 4 uurtjes vlucht worden we wakker gemaakt voor het ontbijt...yoghurt, fruitsla, een broodje, een muffin...alles erop en eraan én een roosje er bovenop!
Mijn zoon Jo en dochter Joni komen me op Melsbroek ophalen en als we landen, maakt Jo vanuit de aankomsthal onderstaande foto.
Ik ben nog maar één dag in België en daar zit ik - samen met broer Freddy - gelijk al in het ziekenhuis omdat ons moedertje even ter observatie opgenomen moet worden. Helaas ligt ze er nog steeds als ik weer naar de USA moet vertrekken.
Op 27 oktober - één dag voor mijn vertrek - is onze kleindochter Lien jarig! Ze wordt met haar "15" al een hele meid en ik ben blij en gelukkig dat ik hier vandaag kan zijn.
Voor onze speciale, lieve, leuke, jarige meid heb ik een "kaartje" geknutseld. Het is een doosje geworden met foto's die een leuke herinneringen zijn zowel voor haar als voor haar Opa Niki en Oma Nana en vermits het moeilijk is om een kadootje te kopen voor een 15-jarige, hebben we er maar een cent ingestoken zodat ze zelf iets kan halen.
Lieve Lien, Lieve Schat, we wensen jou van harte een gelukkige verjaardag! We gaan er een fijn, gezellig feestje van maken want we missen je als we zover weg zitten. Weet dat we heel veel van je houden! Dikke zoenen van Opa Niki en Oma Nana!
Als ik 's anderendaags in Melsbroek klaarsta om weer te vertrekken, stuur Niki me een foto terwijl hij zit te vissen! Of hij iets gevangen heeft? Dat weet ik nu nog niet...
Het is een hele vroege terugvlucht en het ontbijtje is dan ook zeer welgekomen.
En ook nu worden we verder "in de wattekes gelegd".
Ik hoop dat ik in de toekomst nog meer heen en weer kan/mag vliegen met zo'n militair vliegtuig! Niet alleen omdat het "zomaar" kan, maar ik ben ook aangenaam verrast van de service aan boord! Dank je wel Defensie voor de geboden kans!
Ingrid
Geen opmerkingen:
Een reactie posten