Verjaardag Jo

Yeah!! Vandaag is Jo jarig! Lieve zoon, van harte gefeliciteerd met je verjaardag!! We hopen dat je een hele fijne, gezellig dag zal hebben! Wel jammer dat ik nu - ondanks dat ik in België ben - niet "zomaar eventjes" kan langskomen want ik heb gisteren wel mijn 2de Covid-test gehad, maar helaas nog geen resultaat!

Vier je verjaardag goed en hopelijk duurt deze quarantaine nu niet lang meer..ik wil jullie héél graag zien! Liefs, dikke (virtuele) knuffel & kus en tot snel!

Mama & Domi

Naar BE in Covid tijd!

Wat een gedoe om in deze Covid-tijd naar België te reizen!! Maar nadat mijn geplande reisje van maart (voor de 1ste verjaardag van Feline) in het water gevallen is én omdat ma in april erg ziek was na haar besmetting met Corona, heb ik besloten om al deze hindernissen erbij te nemen en tòch af te reizen. Gewapend met mijn Passenger Locater Form, mondmaskers, face-shield en de nodige handgels begin ik aan mijn tocht en dit keer brengt Dominique mij naar de luchthaven van Dulles Washington.

   

De - normaal erg drukke - luchthaven, de gate én het vliegtuig zijn zo goed als leeg.

     

     

Maar ook de luchthaven van Zaventem - waar er normaal gesproken altijd een drukte van jewelste heerst - ligt er nu toch maar zielig en verlaten bij.

Om het risico op eventuele besmetting zo klein mogelijk te houden, doe ik dit keer beroep op een taxi om mij naar Bilzen te brengen. Op weg daar naar toe, houden we eerst halt bij de dokter voor een 1ste Covid-test en zodra die achter de rug is, word ik naar huis gebracht en kan mijn minimum 10-daagse quarantaine beginnen.

Yvo & Marleen (die voor ons appartement zorgen) zijn gaan winkelen zodat ik de 1ste week al niet aan de deur uit moet, Guy & Frank (bovenburen) halen voor mij de langverwachte, échte Belgische frietjes en 's avonds trakteert bovenbuurvrouw Noëlla mij op een ijsje en alles wordt netjes aan de deur afgezet. Wat tref ik het toch met zo'n vrienden om me heen en wat word ik goed door hen in de watten gelegd!!

          

Na een 2de Covid-test en 10 dagen quarantaine, mag ik terug "onder de mensen komen". 's Middags komt Joni lunchen en namiddag kan ik voor het eerst naar ma! Wat doet het deugd om hen beiden eindelijk te zien, maar het "niet kunnen knuffelen" voelt oh zo vreemd. Afstand houden en niet knuffelen is iets dat ik in de USA wel gewoon ben, maar op diezelfde manier met mijn eigen kind en moeder moeten opgaan, druist in tegen mijn (en hun) manier van doen!

     

Al bij al ben ik blij dat ik er ben en dat ik zie dat ze het allemaal goed stellen hier in België. En die maatregelen? Wel...die zijn er nu eenmaal om mekaar te beschermen en daar zullen we ons ook aan moeten houden, maar "fijn" vind ik dit ECHT NIET!

Liefs, Ingrid

WE Dag 3

Dag 3 en meteen ook de laatste dag van ons "weekendje weg"! Vandaag rijden we het park binnen waar we gisteren uit reden om zo verder naar het zuiden af te zakken. Het zonnetje schijnt volop en het beloofd een heerlijke, laatste dag te worden!

Wat heb ik toch een mooie, lieve man, maar D zou D niet zijn als hij niet "in" zou zijn voor één of ander grapje zoals op de 2de foto...

     

De "Blue Ridge Mountains" hebben hun naam duidelijk niet gestolen!

Een pittige, heerlijke wandeling én een picknick later wordt het tijd om huiswaarts te keren want we hebben nog een hele weg (+/- 180mls of 290km) voor de boeg.

De batterijtjes zijn weer bijgeladen en we hebben weer genoten, maar nu is het tijd om naar huis te rijden want vanaf morgen moet er weer gewerkt worden..."back to reality"!

Ingrid

WE Dag 2

De "Luray Caverns" (zoals de Grotten van Han), zouden we natuurlijk ook wel via een andere weg kunnen bereiken, maar Shenandoah is zo'n mooi gebied dat we er liever doorheen dan er omheen rijden.

Ik laat jullie meegenieten van de adembenemende landschappen...

En plots zitten we met "het hoofd in de wolken"...

Gelukkig duurt dat niet al te lang want daar is het zonnetje weer!

Links de Black Swallowtail vlinder, rechts de Monarch vlinder.

     

Een toevallige aanwezige maakt nog snel een foto van ons 2-tjes bij de ingang van de grotten en dan moeten ook hier (verplicht) de mondmaskers op!

     

Veel uitleg hoef ik hier niet te geven...geniet maar lekker mee!

     

Bekijk onderstaande foto eens goed?! Dit zijn niet enkel stalagmieten en stalactieten, maar een perfecte weerspiegeling van de stalactieten op het water!

Hier en daar krijgen we tòch wel eens de kans (héél eventjes) om een foto zònder die vervelende mondmaskers te maken!

     

     

     

Het kleine ondergronds meertje is zo mooi, zo helder en van het prachtigste turkoois blauw. De 2 schelpen (rechtse foto) lijken precies 2 gebakken eitjes.

     

Nog een laatste foto eer we de grotten - na bijna 2 uur rondwandelen - weer verlaten!

Mooi hé?! Echt wel een aanrader...zelfs voor mensen met claustrofobie zoals ik!

Liefs, Ingrid

https://www.nps.gov/shen/index.htm

https://luraycaverns.com