De - normaal erg drukke - luchthaven, de gate én het vliegtuig zijn zo goed als leeg.
Maar ook de luchthaven van Zaventem - waar er normaal gesproken altijd een drukte van jewelste heerst - ligt er nu toch maar zielig en verlaten bij.
Om het risico op eventuele besmetting zo klein mogelijk te houden, doe ik dit keer beroep op een taxi om mij naar Bilzen te brengen. Op weg daar naar toe, houden we eerst halt bij de dokter voor een 1ste Covid-test en zodra die achter de rug is, word ik naar huis gebracht en kan mijn minimum 10-daagse quarantaine beginnen.
Yvo & Marleen (die voor ons appartement zorgen) zijn gaan winkelen zodat ik de 1ste week al niet aan de deur uit moet, Guy & Frank (bovenburen) halen voor mij de langverwachte, échte Belgische frietjes en 's avonds trakteert bovenbuurvrouw Noëlla mij op een ijsje en alles wordt netjes aan de deur afgezet. Wat tref ik het toch met zo'n vrienden om me heen en wat word ik goed door hen in de watten gelegd!!
Na een 2de Covid-test en 10 dagen quarantaine, mag ik terug "onder de mensen komen". 's Middags komt Joni lunchen en namiddag kan ik voor het eerst naar ma! Wat doet het deugd om hen beiden eindelijk te zien, maar het "niet kunnen knuffelen" voelt oh zo vreemd. Afstand houden en niet knuffelen is iets dat ik in de USA wel gewoon ben, maar op diezelfde manier met mijn eigen kind en moeder moeten opgaan, druist in tegen mijn (en hun) manier van doen!
Liefs, Ingrid
Geen opmerkingen:
Een reactie posten