Van zondag 17/4 tot vrijdag 22/4 ruilen we Annapolis in voor Tampa, Florida. Niet dat we "op vakantie" gaan, maar ik ga een weekje op "Dragon Boat Camp" en Niki gaat mee want we willen van de gelegenheid gebruik maken om ook nog een paar andere dingen te ondernemen. Als we toekomen op de luchthaven in Tampa halen we meteen onze huurauto op en dan begint het gepuzzel. We krijgen de koffers niet "zomaar" in de auto gepropt en vermits Niki via een andere vlucht reist (te laat geboekt), kan hij ons niet helpen. Maar vrouwen zouden geen vrouwen zijn als dat niet met het nodige gegiechel tòch nog zou lukken en na veel vijven en zessen kunnen we vertrekken!
Ons hotel ligt vlak aan het water en de boten liggen al te wachten!
Zodra we onze kamers toebedeeld krijgen, uitgepakt zijn en kennis gemaakt hebben met onze 2 coachen voor deze week - Pat & Simo - gaan we ook de dagindeling eens bestuderen want het beloofd een pittige, intense week te worden!
Dag 1 begint - zoals alle verdere dagen - tegen 8am met een opwarming...
...en dan kunnen we eindelijk de boten in en het water op! Zoals gezegd, is Niki er ook bij en hij zorgt de ganse week voor voldoende "bewijs-materiaal", maar zodra wij vertrokken zijn, moet hij aan het werk want dàt was de afspraak om mee te kunnen.
We hebben de ganse week zowel een voor- als een namiddagsessie, maar die avondsessies zijn meer mijn "dada" omdat het water dan meestal ook veel rustiger is.
Onze 1ste avond in Tampa hebben we afgesloten met gezamenlijk etentje in het restaurant naast ons hotel en dan mag onderstaande foto niet ontbreken. Vrnl. Kathy, Joni, Debi, Gail, Niki en ik. Enkel Heather ontbreekt omdat zij een dag later aankomt.
Vergis je niet...dit is geen foto van een zonsondergang, maar dit een keer eentje van een spectaculair mooie "sunrise" boven Tampa Bay...dit wordt een heerlijke dag!
Dag 3 beginnen we met yoga en da's maar goed want door de intensieve trainingen, begint mijn rug nu toch wel te reclameren. Hopelijk doet de yoga er goed aan...
....en daarna volgt een zoveelste training in de boten.
Terwijl wij op het water zitten, krijgt Niki één en ander te zien. Eerst komt er een blauwe reiger met een opvallende blauwe bek voorbij gewandeld en daarna zwemmen de naaldvissen vlak voor zijn camera door! Een uurtje later - als wij bijna weer terug zijn en D ons staat op te wachten - komt een dolfijn én een rog tot aan de plek gezwommen waar wij aanmeren. Gelukkig krijgen wij die ook nog net te zien!
Helaas...'s middags zegt mijn rug "dat het genoeg geweest is voor nu" en dus maken we namiddag tijd voor het "Dali-Museum" in hartje St. Petersburg (1/2u van ons hotel).
Meteen bij het binnenwandelen, zijn we onder de indruk van het leven en de werken van deze "grote" meneer, die iedereen wellicht kent/herkent als een excentrieke man.
We lopen voorbij deze "Daddy Longlegs of the Evening - Hope" uit 1940 (links), "Geopoliticus Child Watching the Birth of the New Man" geschilderd in 1943 (rechts)....
...en "Femme Couchée" uit 1926.
Het "Lincoln in Dalivision" (1977) is een immens grote schilderij waarin een aantal kleine zelfportretten en portretten van Lincoln vervat zitten. Als je vlakbij staat, zie je aparte schilderijen zoals (links) het naakte vrouwenlichaam & een portret van Lincoln. Als je daarna op 10-15meter afstand gaat staan, veranderd het hele schilderij in één groot schilderij waarin je duidelijk Lincoln herkent! Jammer genoeg is dat niet écht duidelijk op onderstaande foto's.
Vele van deze schilderijen, zou je "in 't echt" moeten kunnen zien, want wàt je precies ziet, hangt af van hoe je het schilderij bekijkt. Op deze "Slave Market with Disappearing Bust of Voltaire" uit 1940 (links), zie je duidelijk het hoofd van een oud persoon (Voltaire), terwijl datzelfde hoofd van dichtbij eigenlijk 2 figuren zijn die voor een witte/bleke deuropening staan.
Of wat dacht je van deze "Galacidalacidesoxiribunucleicacid" (wie verzint zo'n naam?!) of "Homage to Crick and Watson" (ontdekkers van het DNA). De titel van dit werk is een hele mond vol en moeilijk om uit te spreken, maar is een samenvoeging van de naam van Dali's vrouw én de wetenschappelijke naam van het DNA en dateert uit 1963. In de benedenhoek rechts staan allerlei figuren. Als je die van dichtbij bekijkt, zie je dat ieder figuur een geweer vastheeft en daarmee naar de ander schiet.
Er zijn zoveel mooie schilderijen en voor diegenen die er écht aan geïnteresseerd zijn, heb ik beneden natuurlijk ook wel een link voorzien, maar wij zetten ons tochtje hier gewoon verder. Op de 2de verdieping van dit mooie gebouw maken we een foto door de glazen wand die aan de buitenkant heel erg opvalt.
Dali heeft ook een aantal beeldhouwwerken gemaakt zoals oa. deze bijzondere "Venus de Milo with Drawers" (1964), maar we krijgen ook te horen dat er nog andere beelden in de tuin staan. Daar komen we straks nog wel, maar nu eerst de Virtual Reality Show nog zien en letterlijk IN Dali's wereld en IN zijn schilderijen kruipen...
Wat hebben we geluk, want in dat zelfde museum zijn er gelijkertijd ook werken van die andere "grote" meneer "Picasso" tentoon gesteld en vangen we 2 vliegen in 1 klap!
"Man with a Straw Hat and an Ice Cream Cone" (1938) en "The Embrace" (1970).
Links een pentekening van een "Stierengevecht" ('59) geschilderd door José Delgado (alias Pepe Illio) "in acceptance in lieu Pablo Picasso" en rechts de "Musician" ('72).
Aan het eind van deze tentoonstelling, worden we uitgenodigd om plaats te nemen voor een schermpje dat ons zal tonen hoe Picasso ons portret zou gemaakt hebben...
Herkennen jullie ons eigenlijk nog wel in dit "eindresultaat"...
En dan gaan we naar buiten waar onderstaande boom ons meteen opvalt. Iedere bezoeker laat hier zijn/haar ingangsbewijs achter en wij dus ook. Aan jullie om te proberen die van ons te vinden in deze massa!
Tijd voor een paar beeldhouwwerken. Links op de foto zie je de "Winged Triton" (1972) terwijl de rechtse foto een vogel toont die er met de snor van Dali vandoor gaat. Volgens het internet bestaat deze vogel écht en dat kan je nalezen in de link!
Het schilderij van "The Persistence of Memory" uit 1931 was niet aanwezig op de tentoonstelling (het is uitgeleend), maar in de tuin, staat wel een bankje dat het schilderij vertegenwoordigd.
De wereldbefaamde "snor van Dali" is hier in alle maten en afbeeldingen terug te vinden maar Niki wil persé een foto bij dit grootste exemplaar!
Het is al laat geworden en zo meteen gaat het cafetaria hier sluiten, dus bestellen we nog snel een drankje om deze prachtige namiddag af te sluiten met de woorden van Dali "I wish nothing about today will ever fade"...
Donderdag hebben we een extra dagje vrij en gaan we iets doen dat al héél erg lang op ons "To-Do" lijstje staat...we gaan zwemmen met de Manatees (zeekoeien).
We zijn nog geen 100 meter uitgevaren als de eerste Manatees zich laten zien. Wat een gigantische beesten zijn dat!! Heel rustig gaan we allemaal één voor één het water in want we willen deze zeekoeien niet meteen verjagen. Op foto 1 zie je mij vlak naast zo'n Manatee terwijl we nog maar nét van de boot af zijn. Foto 2 maakt duidelijk hoe indrukwekkend groot die beestjes wel zijn!
En dan zien we plots uit het niets een mama met haar kalfje komen opduiken...
Zodra Niki in het water ligt, is er één Manatee die wel héél erg nieuwsgierig is! Hij komt naar Niki toe gezwommen die - zoals het ons aangeleerd werd - heel rustig in het water gaat liggen en die Manatee gewoon zijn/haar gangetje laat gaan.
Wat een ervaring!! Maar ook wel een beetje beangstigend want soms hoor je die Manatees knabbelen aan het gras, maar is het water zo troebel dat je ze niet eens kan zien...tot ze 2' later vlak voor je neus tevoorschijn komen of onder je doorzwemmen.
Dit zwemfestijn had gerust nog wel wat langer mogen duren, maar helaas...de boot moet weer optijd terug voor de volgende groep nieuwsgierigen. Op onze terugtocht, maken we nog een kleine stop boven een natuurlijk bron waar het krioelt van vissen. Niki is helemaal in zijn element en voor hem kan de dag écht niet meer stuk!
Als onze boot aangemeerd heeft, komen de pelikanen meteen een kijkje nemen of we geen lekker visje voor hen bijhebben. De grote vissen (rechts) zijn Tarpons.
Een witte reiger en een eveneens witte Ibis doen ons uitgeleide naar onze auto.
Nu nog een lekkere, gezellig & romantische "tête-à-tête" op een bijzonder mooi plekje en dan zit ons superleuke dagje er al weer op voor vandaag!
Vrijdag is alweer het laatste dagje van het Dragon Boat Camp in Tampa. Nog een laatste keertje gaan we met z'n allen het water op...nog een laatste keertje worden er "groepsfoto's" gemaakt en dan gaan we inpakken & uitchecken want over een paar uurtjes nemen we het vliegtuig terug naar Baltimore...
Fijn dat ook jij erbij was Niki...dat je foto's maakte van deze onvergetelijke ervaring...én dat we het avontuur met de Manatees & het bezoek aan museum samen konden beleven!! Dank je wel daarvoor en voor nog zoveel dingen meer!!
Op het laatste nippertje slagen we er toch nog in om een foto te maken van het aanwezige ADBC-team. Vlnr. Gail, ik, Heather, Joni, Debi & Kathy.
Thank you girls for this awesome experience!
Maar ook een foto met onze "nieuw Griekse vrienden" uit Cyprus hoort hier thuis! Vlnr. Dominique, Gail, ik, Simo, Kathy & Caz. Simo & Caz...thank you for your friendship and we hope to see you again one day soon in Cyprus...after our move back to BE!
Een karrevrachten aan ervaring, indrukken én avonturen rijker, keren we terug naar Annapolis. Tampa...you thought us a lot and showed us some beautiful places! Thank you for that! En nu...op naar de volgende trainingen & races met de ADBC-club, maar ook "hopelijk op naar New Zealand in April 2023"!
Ingrid
Geen opmerkingen:
Een reactie posten