Wandeling @ Glendening Nature Preserve

We hebben opnieuw een ander, heel mooi park ontdekt en we weten sowieso al dat we hier nog wel terug naar toe komen want hier kunnen we ons nog wel een tijdje bezighouden eer we al die paden bewandeld en doorkruist hebben hoor! De bodem van het bos is bekleed met kleine lilakleurige bloempjes en het doet ons meteen terugdenken aan onze wandeling in het Hallerbos met zijn wilde hyacinten.

     

De houten planken zijn welgekomen zodat we niet door de modder moeten ploeteren en het volgende houten staketsel brengt ons op een wel erg mooi plekje...

     

Wat is het hier mooi...en rustig...

Pas als we terugwandelen zien we hoe lang die steiger eigenlijk wel is. Zie je Dominique daar in de verte staan wachten? En als ik me omdraai maak ik foto 2.

Soms moet je gewoon openstaan voor de pracht van de natuur jezelf toelaten om te genieten van al dat moois!!
Liefs, Ingrid

http://www.midatlantichikes.com/glendeningpreserve.htm

Sensatie!

We horen hier wel regelmatig sirenes van politie, ziekenwagens of brandweer, maar vandaag was het tòch wel een beetje anders dan anders. Die loeiende sirenes kwamen steeds maar dichterbij en stopten vlak in de buurt. Het was ook niet zomaar één of twee...nee...het leken er wel 10 tegelijkertijd en wel héél erg dichtbij! We zijn dan buiten maar eens een kijkje gaan nemen...

                  

Zoveel brandweer, politie en ziekenwagens samen?? Wat is hier aan de hand??

Ze stoppen allemaal bij het appartementsgebouw vlak tegenover ons en het is een komen en gaan van hulpverleners. Maar al bij al "lijkt" de situatie rustig en onder controle. Of is dit misschien de spreekwoordelijke "stilte voor de storm"?

We weten niet goed wat we ervan moeten denken, maar na ongeveer een half uurtje, rijden alle hulpdiensten weer weg. Het bleek om een "verdacht pakket in de lobby" te gaan. Gelukkig dat dit hele verhaal een goede afloop kenden en er niks mis gegaan is!
Ingrid

Wandeling @ Patuxent Research Refuge

In dit park in Bowie (+/- 23mls of 37km en een half uurtje rijden van thuis) met z'n vele wandelpaden kiezen wij vandaag voor de "Cash Lake Trail". Het is de 1ste keer dat we een park aantreffen waar de omgeknaagde bomen - een vernieling door bevers - zo groot is dat het meteen bij het binnenwandelen al opvalt...

     

En inderdaad...als we een beetje verder wandelen, zien we deze beverburcht.

Het wandelpad brengt ons tot bij een drijvend ponton. Volgens Ingrid is dit "best akelig om over te steken" en dààr heb ik natuurlijk het grootste plezier in.

     

We vinden een 2de beverburcht en besluiten om er even bij gaan te zitten, ons heel stil te houden en hopen alzo dat we die bevers te zien krijgen.

Terwijl ik op een bankje achter blijf, trekt Ingrid tot aan de rand van het water vanwaar we het geluid van een "Osprey" (visarend) gehoord hebben.

     

En ja hoor...daar zit inderdaad een koppeltje op hun nest.

De lente is gisteren officieel begonnen, maar het is een beetje té fris om nog langer te blijven zitten. We hebben in totaliteit bijna 4km gewandeld en dat is voor mij nu toch al wel genoeg geweest, maar ik ben al blij dat ik deze afstand weer aankan!

Groetjes, Dominique

https://www.fws.gov/refuge/Patuxent/visit/trails.html

1ste verjaardag Feline

PROFICIAT lieve Feline...vandaag wordt jij 1 jaar en die 1ste verjaardag had een speciale moeten worden, met allemaal mensen om je heen die héél veel van je houden! Alles was geregeld, de kadootjes liggen klaar, de taart besteld, iedereen wilde er bij zijn om jou te vieren...helaas!! Dat hele Corona-gedoe heeft serieus roet in het eten gegooid! Toch willen wij je van harte een hele fijne verjaardag wensen en we weten wel dat je door mama & papa verwend zal worden. Zodra deze toestand voorbij is, komt je Meteke naar België om dat uitgestelde feestje dubbel en dik in te halen. Wat zal er dan geknuffeld en gekust worden!!! Wees dààr maar zeker van!!

        

Zoon Jo stuurt een foto van het "feestje in familiekring" en gelukkig beseft Feline niet dat het eigenlijk allemaal anders zou moeten zijn. Ik heb een superzacht dekentje met foto's van haar 1ste levensjaar laten maken. Wat had ik haar dat graag gegeven...

          

Als er kadootjes uitgedeeld worden, mag zusje Julie niet vergeten worden en speciaal voor haar liet ik een memorie-spelletje maken. Daarvoor gebruikte ik ongeveer dezelfde foto's als voor het dekentje en een klein tekstje & de datum erop bij welke gelegenheid de foto's genomen werden. Wat gaan we er binnenkort plezier aan beleven om dat samen te spelen!

Als zelfs de post niet zomaar heen en weer kan tussen België en de USA, zullen deze kadootjes helaas voorlopig moeten blijven liggen. Zodra het weer kan, stuur ik ze op of kom ik ze persoonlijk naar jullie brengen en hopelijk kan dat laatste héél snel!
Heel veel liefs, dikke knuffeltjes en dikke zoentjes,
Je Meteke

Uitstapjes "The Belgian Ladies"

De allereerste échte kennismaking van ons vriendinnengroepje "The Belgian Ladies" dateert alweer van een tijdje geleden, maar ik heb hier eigenlijk nog nooit een verhaal over gemaakt. Omdat ik 27/8/'19 toevallig in het Walter Reed ziekenhuis moest zijn, nodigden Aude & Ines me uit voor een lunch in het gezellige "Black Market Bistro". Het was de verjaardag van Ines (midden foto links) en daar moest natuurlijk op geklonken worden. Marleen - die nog maar pas naar hier verhuisde - vervoegd een paar weken later ons groepje en met z'n 4-tjes kunnen we het erg goed vinden. Foto rechts zijn vlnr. Aude, Ines, Maya (dochter van Ines die op bezoek is), ik en Marleen.

     

De foto hier beneden werd genomen tijdens onze wandeling in Alexandria die Ines organiseerde. Wat was het gezellig om zo met z'n 4-tjes door de stad te kuieren, winkeltje in en winkeltje uit te lopen en dan af te ronden met een gezellige lunch.

We hebben afgesproken regelmatig samen iets te ondernemen en vandaag staat een bezoekje aan National Harbor op het programma. Maar het is een trieste aanblik als je zo door de verlaten straten loopt. Het hele COVID-19 verhaal komt ook hier dichterbij...

     

     

     

Het is voor mij ook het moment om afscheid te nemen want vrijdag 13/3, vertrek ik naar België. Ik kijk er erg naar uit om mijn kinderen, ma, familie en vrienden te zien. Het is ook de 1ste verjaardag van Feline en daar wil ik écht wel bij zijn!

De bomen & struiken staan weer in bloei...de lente hangt in de lucht...

...maar terwijl ik terug naar huis rij, hoor ik over de radio dat Trump alle vliegverkeer van en naar Europa stil legt voor de eerstkomende 30 dagen!! Wil dat nu écht zeggen dat ik helemaal niet meer naar België KAN?? Dat kan toch niet écht waar zijn, zeker? Hoe moet dat nu? Hoe zit het met mijn vliegticket, mijn kinderen, Feline die jarig is, ma die allemaal al zolang uitkijken naar mijn bezoekje?

Aude stuurt me later op de avond nog een berichtje om te vragen of ik het nieuws al gezien heb en vraagt of ik nu blijf of tòch ga vertrekken? Daarna beginnen allerhande verontrustende berichten via TV & News-app binnen te stromen en slaat de paniek mij rond het hart...het is helaas wél écht waar! Ik kan hier voorlopig niet meer weg want anders kan & mag ik niet terug de USA binnen! Bijna gelijkertijd krijg ik van schoonzus Christel een bericht dat het rusthuis bij ma "zijn deuren sluit voor bezoekers"...

          

Ik ben helemaal ontredderd, verdrietig, heb héél veel te regelen & af te zeggen in België (vliegtuigtickets, hotel, huurauto, dagje met de kids & een aparte met de kleinkinderen, restaurants, zussen- & broer dag, afspraken met vrienden, onderzoeken in het UZ Leuven, dokters & tandarts, nazicht in het appartement enz...) en alhoewel ik goed besef dat het allemaal voor ieders gezondheid is, het biedt me momenteel weinig troost. Gelukkig zijn er op zo'n moment deze vriendinnen, die me door een moeilijke periode sleuren! We hebben sowieso regelmatig via whatsapp contact maar ongeveer 2 weken nà België, gaan ook wij hier in "lockdown" en dus is het contact via videochat. Dank je wel voor de vriendschap en de virtuele steun dames!!

Hopelijk gaat deze periode weer snel voorbij zodat we nog eens met z'n 4-tjes iets kunnen ondernemen en vooral zodat ik snel weer naar België kan, want ik mis mijn familie & vrienden daarginds door deze omstandigheden nu nòg meer dan anders...

Liefs, Ingrid