En inderdaad...als we een beetje verder wandelen, zien we deze beverburcht.
Het wandelpad brengt ons tot bij een drijvend ponton. Volgens Ingrid is dit "best akelig om over te steken" en dààr heb ik natuurlijk het grootste plezier in.
We vinden een 2de beverburcht en besluiten om er even bij gaan te zitten, ons heel stil te houden en hopen alzo dat we die bevers te zien krijgen.
Terwijl ik op een bankje achter blijf, trekt Ingrid tot aan de rand van het water vanwaar we het geluid van een "Osprey" (visarend) gehoord hebben.
En ja hoor...daar zit inderdaad een koppeltje op hun nest.
De lente is gisteren officieel begonnen, maar het is een beetje té fris om nog langer te blijven zitten. We hebben in totaliteit bijna 4km gewandeld en dat is voor mij nu toch al wel genoeg geweest, maar ik ben al blij dat ik deze afstand weer aankan!
https://www.fws.gov/refuge/Patuxent/visit/trails.html
Geen opmerkingen:
Een reactie posten