Het vrijwilligerswerk dat ik hier in het lokale ziekenhuis doe, heeft te maken met mijn ervaring als "ex-patient" want net daardoor, ken ik de noden (en tekortkomingen) van een ziekenhuis én ik weet hoe het voelt als je als patiënt stuit op onbegrip. Het is net dìe ervaring die ik hier kan gebruiken want er is vandaag een forum over "delirium". Of dat nu delirium bij ouderen is of bij mensen op intensieve zorgen, dàt maakt niet uit. Vermits ik delirium "aan den lijve" ondervonden heb, werd mij gevraagd om vandaag mijn ervaring te delen met zowel dokters als verpleegkundigen, maar ook met CEO's van "ons" ziekenhuis en van andere ziekenhuizen in de buurt.
Een paar aanwezigen wisten van mijn verleden, maar toen ik mijn uitleg begon te geven, werd het toch wel héél stil in de zaal. Achteraf werden er nog vele vragen op mij afgevuurd en daarna werd ik uitgebreid bedankt voor mijn getuigenis.
Zo zie je maar! Dit is hét duidelijkste bewijs dat je een negatieve ervaring kan omzetten in een positieve en dat je niet bij de pakken mag gaan zitten. Wellicht had niemand ooit verwacht dat ik dìt zou gaan doen in een Amerikaans ziekenhuis...toch?
Liefs, Ingrid
Geen opmerkingen:
Een reactie posten