Jongens, jongens...wat is het koud!! Het vriest dat het kraakt, maar tòch wil ik op pad voor een fikse wandeling! Als ik buiten kom, schrik ik wel een beetje. Zowel Niki's auto als die van de buren zijn bedekt met een behoorlijke laag ijs en ik hoop maar dat het niet té glad is zodat ik mijn wandeling kan verder zetten!
Dat vriesweer zorgt wel voor mooie bevroren bomen, planten, huizen & lampen, maar de vlag bij het huis van de buren, durf ik niet aan te raken van bang dat die breekt!
Als ik na een uur later terug thuis ben, denk ik eerst dat mijn jas nat is van de regen, maar die druppels blijken ijsbolletjes te zijn. Gevolg? Mijn jas moet "ontdooien"
Gelukkig was de weg niet spekglad en ben ik heelhuids terug thuis geraakt!
Ingrid
Geen opmerkingen:
Een reactie posten