Mijn verjaardag

"Mijn" dagje begint al goed als 's morgens de lieve berichtjes binnenstromen. Het is voor jullie misschien "een kleinigheidje", maar mij doet het erg veel deugd net omdàt ik zover weg zit en jullie op een dag als vandaag allemaal mis! Dus dank jullie wel!!

Als ik beneden kom, is de tafel netjes gedekt, staan er bloemen, bubbels, een kaartje én een pakje voor me klaar en is Niki in de keuken druk bezig met het ontbijt.

     

Na het ontbijt, is het tijd om eindelijk dat pakje open te doen! YEAH...wat FIJN want Joni & Co, Jo & Co en Niki hebben samengelegd voor een draadloze noise-reduction headset van Bose! Wat ben ik hier blij mee!! Lieve schatten...dank jullie wel allemaal!!

     

Vermits ik hen dan ook meteen maar bedankt heb voor mijn kadootje, word ik gelijk opgeroepen door Joni & Co voor een video chat. Ik zit nog wel in pj, maar dat kan de pret niet bederven. De bloemen op de rechtse foto kreeg ik al in België van onze 4 kleindochters Lien, Louise, Julie & Feline. Dank jullie wel Liefjes van mij!!

       

Even later was het de beurt aan Jo & Co en ging Julie helemaal uit de bol met zingen! 

             

Zodra de video chats voorbij waren, zijn we in het "Tanger Outlet Center" eerst een beetje gaan shoppen en daarna in het vlakbij gelegen Oxon Hill fijn gaan wandelen en een tasje koffie gaan drinken...uiteraard met iets lekkers erbij.

Voor de 2de keer op vrij korte tijd, sluiten we de avond af in het Belga Café in DC.

Wat was het héérlijk "verjaren" vandaag! Ik ben écht wel verwend geweest!! Aan iedereen die felicitaties via Whatsapp, video chat, SMS, telefoon, e-mail of het dan ook stuurde...DANK JULLIE WEL allemaal!! You made my day!! Love you all!

Ingrid

Wandeling @ Lake Waterford Park

Om mijn jetlag te verwerken gaan we nog eens een wandelingetje maken. Vermits er in Maryland parken in overvloed zijn, is het dit keer de eer aan "Lake Waterford Park".

     

     

We genieten van de natuur, de stilte en al het moois dat we tegen komen. De paddestoel links is wat ze hier een "cauliflower" (bloemkool)-paddestoel noemen. De rechtse is de mooie "rood met witte stipjes"-paddestoel, maar helaas geen kabouters...

     

     

     

Na een uurtje wandelen komen we voorbij deze mooie vijver en houden we even een korte pauze om te genieten, foto's te maken en iets te drinken. Daarna kronkelt het pad zich weer verder richting de parking en onze auto.

     

Bij de auto aangekomen, zien we op de parking mensen wandelen met hun fretjes, maar ik vind het toch wel zielig voor de beestjes om zo aan de leiband te hangen. Als we thuiskomen zit er deze "turkey volture" (man, man...wat zijn het toch grote, maar oh zo lelijke beesten!) op de omheining bij de garage. Waarschijnlijk ligt er ergens in de buurt één of ander dood diertje want gieren zijn nu eenmaal aas-eters!

     

Het was best wel vermoeiend om met een jetlag en weinig slaap tòch nog een wandeling van +/- 5km te doen! Hopelijk slaap ik deze nacht beter en is die jetlag snel voorbij, maar ik geef het toe...hoe ouder ik word, hoe moeilijker die te verwerken valt!

Ingrid

https://www.aacounty.org/departments/recreation-parks/parks/lake-waterford

Terug naar huis

Bij ieder bezoekje aan België ga ik de avond vòòr mijn terugvlucht op hotel om het diegene die me naar Brussel brengt (én mezelf) gemakkelijker te maken. Ik wil de stress van 's morgens vroeg moeten opstaan en eventuele files liever vermijden en heb ondervonden dat dìt voor mij de beste oplossing is. Gisterenavond (23/9) bracht Jo me naar het Sheraton Hotel...een heel mooi & rustig hotel dat vlak tegenover de luchthaven ligt. Lekker makkelijk voor mij morgenvroeg!!

Na een goede nachtrust (waarschijnlijk zit dat wijntje daar ook wel voor iets tussen) en een heerlijk ontbijt is het tijd om alvast online in te checken en te vertrekken. Ik kén inmiddels de klappen van de zweep wel een beetje, maar als ik dan eindelijk aan de juiste gate zit, valt de stress helemaal van me af, dus hier gaan we...

Mensen die voor 't moment weinig (maar ook zij die nog nooit gevlogen hebben) vliegen, vragen me regelmatig hoe het er nu aan boord van die vliegtuigen aan toegaat met dat hele Corona-gedoe, of er veel volk aanwezig is en of ik bang ben voor besmettingen. Ik kan jullie geruststellen...iedereen heeft (en houdt) voldoende afstand, iedereen moet verplicht (en dat gedurende de ganse vlucht) een mondmasker dragen en de meeste vluchten zitten nog niet eens voor de helft vol. Dat ik dit keer wel héél veel plaats in deze mooie "Streamliner" had, bewijzen onderstaande foto's.

Zo hoog boven de wolken is het toch écht wel mooi hoor...

Voila...tijd voor mijn aperitiefje en de lunch

Na een vlucht van +/- 8u (én een film of 2), deelt de piloot ons mee dat de landing wordt ingezet en dat we over ongeveer een half uur aan de grond zullen staan. Ik maak nog een foto omdat ik altijd weer gefascineerd ben door die strakblauwe luchten en wolken die eruit zien als watten. Even later krijg ik het eerste zicht op Washington...

De vlucht en de landing zijn als "van een leien dakje" verlopen en Niki staat me op te wachten. Moe, maar blij dat ik weer terug "thuis" ben, stap ik in de auto. De GPS stuurt ons door DC en voor hen die de mooi kant van DC misschien wel kennen...dit is de keerzijde ervan want ook hier leven er daklozen...ook dìt is Washington! 

We rijden voorbij de National Mall en dit grote park tussen Lincoln Monument & het Capitol is bedekt met 600.000 kleine, witte vlagjes...een eerbetoon aan allen die hier in de USA aan Covid overleden zijn! Het ziet er dan misschien wel mooi uit, maar het doet je ook wel stilstaan over de impact van Corona. 

Als we bezoek krijgen, hangt Niki - als herkenningspunt voor onze gasten - steevast de Belgische vlag buiten, maar ik denk dat het - na bijna 10 jaar USA - stilaan tijd wordt om uit te kijken naar een vlag als deze...

Ziezo...nu nog mezelf een aantal dagen de tijd geven om mijn jetlag te verwerken en dan kan ik mijn "gewone" leventje weer opstarten.

Ingrid

Renn Fest

Omdat Ingrid nog in België is en ik wel eens iets anders wil doen dan wandelen of vissen, besluit ik - samen met collega Stijn - naar het Renaissance Festival te gaan.

Dat "Renn Fest" zoals dat hier noemt, speelt zich ieder jaar in de zomer af op een groot domein en je kan dat een beetje vergelijken met Bokrijk. Natuurlijk zijn er ook talloze winkeltjes en eet-en drink standjes, in een middeleeuws kader.

Maar de Amerikanen hebben blijkbaar niet goed begrepen wat de Middeleeuwen eigenlijk zijn want je ziet hier een allegaartje van vanalles en nog wat rondlopen...van Harry Potter tot Lord of the Rings. Maar na het zien van deze 2, wagen we ons toch ook maar even aan die "Smoked Turkey Legs"...hhhhmmmm...lekker!!

Wat wel bijzonder goed gedaan is, zijn de steekspelen met de ridders. Een aantal figuranten jutten het publiek op om voor hun favoriete ridder te juichen en het publiek doet gretig mee! Toegegeven...dit is echt heel sjiek!

Na afloop heb ik Stijn uitgenodigd om s' avonds thuis gezellig met z'n 2-tjes te BBQ-en. Ik heb scampi-spiesjes en cheese burgers klaargemaakt met een fris pintje erbij.

Life is good in Annapolis as you can see!

Dominique

https://rennfest.com