Wie mij goed kent, weet dat ik gefascineerd ben door alles wat met indianen te maken heeft. Toen ik vorige maand toevallig in het Baltimore American Indian Center (zie link) was, vertelde ze mij daar dat er op 19/11 een Pow-Wow zou zijn in de Maryland Fairgrounds. Vandaag zijn we er gaan kijken en we hadden het niet beter kunnen plannen want nét toen we binnenkwamen weerklonken de tonen van de Navajo-fluit.
We kwamen meteen een aantal Indianen tegen in hun prachtige "regalia" (zeg nooit "kostuum" tegen deze klederdracht...dat is een belediging!). Deze Indianen zijn van de Piscataway stam, waarvan nog slechts 1% in leven is, hier aan de Chesapeake Bay.
De eerste dansers die aan de beurt komen, zijn afstammelingen van de Mexicaanse Maja's, maar eerst wordt de danszaal "gecleanst" met een kruidenmix van wierook & salie. Hun regalia met enorme struisvogelveren zijn best impressionant!
Zoals je kan zien is er veel volk komen opdagen voor deze Pow-Wow. Als wij even later tijdens de pauze staan aan te schuiven voor een hapje, wil deze "jonge krijger" maar al te graag op de foto. Wat is hij is fier over zijn afkomst...en zo hoort dat ook!!
Het 2de deel van de Pow-Wow begint met luid getrommel en de traditionele Indiaanse gezangen terwijl een lange stoet kleurrijke uitgedoste Indianen de zaal binnen komt. Ze vormen één grote cirkel om zich zo aan het publiek voor te stellen.
Daarna zijn de vrouwen aan de beurt en die zien er al even kleurrijk uit.
Maar in deze grote hall wordt niet alleen maar gedanst en gezongen. Aan de zijkant staan kraampjes opgesteld die typische Indianenspulletjes (juwelen, speelgoed, kledij) verkopen en daar gaan we ook eens even een kijkje nemen.
Bij één van die kraampjes worden we geconfronteerd met een keiharde realiteit die jammer genoeg nog steeds bestaat. Dit kraampje vraagt aandacht voor de verdwijning van de "Inheemse" vrouwen én kinderen (zoals rechts beneden een meisje van 8jaar), die vermoord worden of verdwijnen en verkocht worden als seks-slaven. Om aandacht te vragen voor deze in- en intrieste gebeurtenis wordt de kleur "rood" gedragen...
Het wordt stil wanneer de ceremonie meester alle Veteranen en Active Duty Military oproept om hen te bedanken voor hun Dienst aan het Vaderland en hen uitnodigt om mee te dansen met de Indianen. Zo'n kans laat ik natuurlijk niet aan me voorbij gaan!
Daar gaat ie dan, schuifelend op de maat van de trommels...
Daarna gaan de "echte" dansers weer aan het werk en velen onder hen zijn speciaal voor deze Pow-Wow vanuit alle windhoeken van de USA naar hier gekomen.
Deze danser (links) komen we tegen als we naar de auto lopen. Ik profiteer van dit toeval om hem één en ander te vragen en zo krijg ik te horen dat hij één van de nog weinige Piscataway-Indianen is. Wat een bijzonder moment is dat voor mij!!
Het is onze de 2de Pow-Wow hier in Maryland, maar het is steeds weer een unieke belevenis! Mocht je ooit de gelegenheid krijgen...zeker ook eens doen!!
Dominique
Geen opmerkingen:
Een reactie posten