Al weken (wat zeg ik...maanden!), is hierover gesproken en is het voorpagina-nieuws, maar nu is het zover...we zitten met een natuurfenomeen waar zelfs de wetenschap niet over uit is hoe dit kan, vanwaar het komt of wat het nut ervan is. De "Brood X" is gearriveerd! Ik hoor jullie al zeggen...wat is "Brood X"? Wel...dat is een invasie van miljoenen (en volgens reporters zelfs triljoenen!) cicades.
We hebben iedere zomer wel cicades, maar deze soort is erg speciaal. Gedurende 17 jaar (jawel...17 jaar!!) leven deze insecten onder de grond waar ze zich voeden met het sap van de wortels van bomen en struiken. Na 17 jaar komen ze dan allemaal gelijkertijd uit de grond, kruipen in de bomen en werken zich een weg uit hun cocon. Binnen de paar uurtjes drogen ze helemaal op, veranderen van hun witte kleur naar donker bruin en groeien tot 2X hun oorspronkelijke grootte. Dan begint de zoektocht naar een geschikte partner en zodra ze die vinden start ook hun "gezang" door met hun vleugels tegen mekaar te wrijven en dat tot +/- 90 decibel (zoals een grasmaaier) lawaai kan geven. Als ze voor het nageslacht gezorgd hebben en de eitjes in de takken van de bomen achtergelaten hebben, sterven ze af. Na enkele weken vallen de larven uit de eitjes op de grond, kruipen terug in de grond, hechten zich daar vast aan de wortels van bomen en struiken, verblijven er gedurende de eerstvolgend 17 jaar en daarmee is hun mysterieuze cirkel rond en begint alles weer van voor af aan...
Als je de grote hoeveelheid cocons op en rond de bomen ziet, kan je je misschien een klein beetje voorstellen hoeveel van die beestjes hier wel zitten. Kinderen zijn sowieso nieuwsgieriger (en meer open-minded!) dan de meeste volwassenen (zoals ik). Ze vinden het een geweldig tijdverdrijf om zoveel mogelijk cocons te verzamelen. Gelukkig voor ons valt het hier nog mee want onze buurt is relatief nieuw, maar ik denk - te zien aan de hoeveelheid cicades die hier rondvliegen - dat het over 17 jaar helemaal anders zal zijn. Ik kom het in ieder geval niet checken hoor!
Alhoewel ik die beestjes verschrikkelijk vies vind (ze komen helemaal uit het niets domweg tegen je aanvliegen waardoor je schrikt), wil ik mijn angst overwinnen. Niki komt thuis met zo'n cicade en vraagt eerst of ik hem/haar wil zien en daarna zet hij dat beestje op mijn hand. Ik ben nog steeds in de veronderstelling dat dit beestje überhaupt niet meer leeft, maar als die dan plots over mijn hand begint te kruipen, schrik ik toch wel...ik heb het er helemaal mee gehad!
Dàt was dus een eenmalige gebeurtenis en gelukkig heeft Niki tijdig foto's kunnen maken zodat ik nu een bewijs heb dat ik het wel degelijk gedurfd én gedaan heb! ✅
Helaas heeft dit fenomeen ook een keerzijde, want nu die beestjes afgestorven zijn, spoelen hun dode lichamen massaal (met 10.000-den!) aan aan de oever van de rivieren en dàt geeft een penetrerende geur af. We zullen nog even moeten wachten eer we weer "gewoon" kunnen genieten van een koffietje of etentje op een terrasje...
Het hele fenomeen is tegelijkertijd zowel vies als fascinerend/intrigerend, ik vond (en vind nog steeds) dat het toch maar vieze beestjes zijn en we zullen nooit "buddies" worden/zijn. Ik hoef ze de eerstvolgende 2 jaar écht niet meer te zien of te horen!
De nieuwsgierigen onder jullie vinden zeker hun gading in onderstaande links!
Ingrid
Geen opmerkingen:
Een reactie posten