Voor onze voorlaatste dag rijden we vanuit Cedar Rapids een klein stukje terug naar een vroegere Duitse nederzetting, de "Amana Colonies". Onze daguitstap eindigen doen we in Mount Horeb, dicht bij de stad Madison. In totaliteit wordt het een tocht van 230mls (370km) en 4u25' rijden, maar met het bezoek aan de Colonies en een wandeling in Pikes Peak State Park zal onze dag goed gevuld zijn.
Deze "Amana Colonies" zijn maar liefst 7 nederzettingen van Duitse piëtisten (een vroomheidsbeweging van de Lutherse Kerk), dus 7 kleine dorpjes bij mekaar. Wij bezoeken vandaag "Amana" dat zowat het middelpunt van de belangstelling is.
Nu ja...het "middelpunt"?? Als we het dorp binnenrijden, ligt het er toch maar eenzaam en zo goed als verlaten bij. We stoppen bij de "General Store" om een kijkje te nemen en waar zich ook de "International Christmas Market" bevindt.
Deze winkel bestaat uit 2 verdiepingen en is van in de kelderverdieping tot letterlijk aan de nok van het dak volgestouwd met Kerstversiering! Hier kan ik mijn hartje ophalen!! Veel meer uitleg hoef ik niet te doen...je moet vooral je ogen de kost geven...
Bij de afdeling "voeding" lopen we recht tegen deze snoepjeskraam op. Dit doet me denken aan mijn schooltijd en aan het snoepwinkeltje dat vlak tegenover de school lag.
Dominique schuimt verder de rekken af op zoek naar...ja wist ik dat maar...?
Een gezellige babbel (in het Duits) met één van de winkelbedienden, een paar snoepjes én een magneetje later begeven we ons naar deze kassa...
...en trekken we verder naar de andere kant van de straat voor een koffietje en een vers gebakken "Apfelstrudel-to-go".
We laten de Amana Colonies achter ons, maar ook als we het landschap zien, kunnen we ons niet van de indruk ontdoen dat we hier precies in "Amish land" vertoeven. De strekking lijkt dan ook heel erg op de Amish die we in Pennsylvania zagen en we kijken dan ook niet raar op als we zo'n typische "buggy" (wordt "boggy" uitgesproken) zien.
Na 2,5u rijden bereiken we Pikes Peak State Park. Ook al is het dan wel koud & grijs...we genieten van onze wandeling, het park en van de quality-time met mekaar.
De start van alle wandelingen in dit park ligt op 1130feet (334m) hoogte en geeft bijzonder mooie zichten op de Mississippi die hier door stroomt.
Maar als je dan begint te wandelen en via trappen steeds maar verder en verder naar beneden gaat, weet je wel zeker dat je vroeg of laat ook al die trappen weer op moet.
We doen een wandeling naar de "Bridal Veile" (bruidssluier) waterval, maar het is de laatste tijd zo erg droog geweest dat deze slechts een teleurstellend priempje water produceert die eerder op een lekkende kraan lijkt dan op een waterval!
Als we weer rechtsomkeer maken en richting onze auto wandelen, gaan we - al zoekend naar die ene geocache - toch ook maar eens het aantal trappen tellen (het zijn er écht wel véél geweest) en komen we tot de conclusie dat we maar liefst "1200 trappen" in totaliteit gedaan hebben!!! Dat zullen we morgen wel voelen, vrees ik!
Op deze foto zie je dat hier de Wisconsin River & de Mississippi River samenvloeien. Seffens rijden we over de brug die je in de verte ziet (foto 2) en die meteen ook de grens tussen de Staten Iowa en Wisconsin vormt.
Ziezo...we zijn opnieuw in de Staat Wisconsin aangekomen, maar dit "Welcome to Wisconsin"-sign doet ons toch wel even fronsen. Er staat letterlijk geschreven:
"Attentie criminelen en terroristen! Meer dan 170.000 inwoners van Wisconsin hebben een legale vergunning om een geweer te dragen. Ze zijn gewapend en klaar om zichzelf en anderen te beschermen tegen alle criminele acties. Jullie zijn gewaarschuwd!! Illinois en Chicago daarentegen zijn voor jullie gemak ontwapend."
Moeten we daar nu eigenlijk mee lachen of moeten we er bang van worden...??
Tot morgen voor het laatste verhaal want daarna keren we terug huiswaarts!
Ingrid
