vrijdag 30 september 2022

Dag 6: Holland

Al vroeg in de morgen verlaten we de Upper Peninsula van Michigan. Het wordt een zware dag van "kilometers vreten" want we hebben een tocht van 367mls (590km) voor de boeg en volgens onze gps gaan we daar ongeveer 7u over doen. We moeten opnieuw over de Mackinaw Bridge (foto 1) want dit is de enige weg van de Peninsula naar het vaste land en ons einddoel voor vandaag is het stadje "Holland".


We stoppen wel regelmatig, maar vermits we nog een lange weg af te leggen hebben én we ook door een National Forest rijden, worden er niet veel foto's genomen.


Maar zodra we deze prachtige rode houten vuurtoren zien, weten we dat we ons doel bereikt hebben want we zijn in Holland, Michigan aangekomen!


Hoe komen ze hier in Amerika aan de naam "Holland"? Wel...dit stadje werd gesticht door Nederlandse kolonisten en dat is in het Visitor Center duidelijk te zien...



...want het personeel loopt hier rond in typische klederdracht. Als ik vraag of ik een foto mag nemen, gaat deze mevrouw - zo fier als een gieter - bij de kaart van Nederland poseren. Als wij haar daarna vertellen dat we Belgen zijn die nu "voor even" in de USA wonen en haar wijzen waar wij eigenlijk wonen, kan haar geluk helemaal niet meer op.

Van dit Visitor Center wandelen we zò de shop binnen en worden ondergedompeld in allerhande snuisterijen die ons erg bekend voorkomen...het "Delfts Blauw" tulpen", maar ook etenswaar zoals de "Hollandse kaas", "drop" en nog zoveel dingen meer. Helaas zitten we tegen sluitingstijd en kunnen we niet langer in het winkeltje blijven, maar er is nog een groot terrein buiten dat het bezoeken waard is!

Dit miniatuur-museumpje is een tafereel uit Amsterdam maar alles staat veilig en wel achter slot en grendel. Ze hadden hier duidelijk geen toeristen meer verwacht!


Deze mooie gevel is écht oer-Hollands en was blijkbaar het vroegere "Post House". Maar heb je die rode "brievenbus" gezien? Het staat er zelfs in het Nederlands opgeschreven, net als de uitleg over het "Postkantoor"!


De fel gekleurde tulpen (links) zijn eigenlijk klapstoeltjes (voor kinderen) en de rij klompen (rechts) hangen netjes opgelijnd tegen de gevel van een schuurtje.

Als we de mooi verzorgde omgeving bekijken lijkt het of we écht in Nederland zitten!


We kuieren een beetje rond, lopen over de brug en komen zo bij de molen!



Deze authentieke 240 jaar oude windmolen "De Zwaan" werd in 1965 naar Michigan overgebracht met het schip "Prins Willem van Oranje" en werd in 2015 naar hier overgeplaatst. Om het "Holland"-gevoel helemaal af te werken, is Niki mijn gemakkelijke slachtoffer voor een foto op de fiets...et voilà...eentje om te bewaren!!



Daarna is het mijn beurt om in een mega grote klomp plaats te nemen voor de foto, zodat je duidelijk ziet hoe groot die wel is. Bij het eind van de wandeling staat er wel een handwijzer, maar helaas geen enkel die naar België wijst...


Nu nog even een hapje eten en dan nog zo'n 30mls (+/- 48km) tot bij het hotel in Grand Rapids want het is toch wel een lange, vermoeiende dag geweest.
Ingrid

donderdag 29 september 2022

Dag 5: Upper/Lower Falls & Boottochtje

Vandaag gaan we naar het "Tahquamenon Falls State Park" (link) om de watervallen te bekijken en als eerste zijn de "Upper Falls" aan de beurt...we zijn benieuwd.


Bij het zien van deze rivier komt "het loze vissertje" in mij naar boven en wil ik graag weten welke vissen hier zitten. Dat wordt meteen duidelijk op onderstaande plaat.

Na een wandeling van +/- een half uurtje (maar met veel trappen!) zien én horen we de waterval die zich met een oorverdovend gedruis in de rivier stort. We genieten van de prachtige omgeving en maken genoeg foto's om deze plek nooit meer te vergeten...



Dan is het beurt aan de "Lower Falls" die iets verderop liggen.


Het is een totaal ander beeld, maar daarom zeker niet minder mooi... 



Tijdens onze wandeling komen we voorbij onderstaande borden met (links) een terechte boodschap en een beetje verder (rechts) de "Prayer of the Woods". Het is misschien niet echt duidelijk op de foto, maar hier is de uitgeschreven tekst...

"I am the heat of your hearth on the cold winter nights,
The friendly shade screening you from the summer sun,
And my fruits are refreshing draughts quenching your thirst as you journey on."

"I am the beam that holds your house,
The board of your table,
The bed on which you lie,
And the timber that builds your boat."

"I am the handle of you hoe,
The door of your homestead,
The wood of your cradle, and the shell of your coffin."

"I am the bread of kindness and the flower of beauty,
Ye who pass by, listen to my prayer:
Harm me not!"

We komen bij een volgende waterval die (tenminste volgens het bord) ouder is dan de dinosauriërs, maar of dat echt zo is, zullen we hier maar in het midden laten.



En dan gaat onze tocht verder naar "Pictured Rocks National Lakeshore" (link) waar ik nog een verrassing georganiseerd heb voor Mupke.


We hadden er thuis al veel foto's van gezien maar ik heb - als extraatje voor haar verjaardag - een boottocht geregeld om die "Pictured Rocks" van dichtbij te zien...


...want het was me al snel duidelijk dat we die gekleurde kliffen alleen per boot zouden kunnen ontdekken. Veel uitleg hoeft hier niet bij...geniet maar mee!






Op een gegeven moment vaart de schipper een soort spelonk binnen om ons die kliffen van heel dichtbij te laten zien. Korter hoeft het toch niet meer...



Nog enkele idylische plaatjes van een waterval en let op de wortels van die boom op de rots, die reiken tientallen meters tot het vaste land. Gek hé...

Na ongeveer een uurtje maken we rechtsomkeer en varen we terug naar de haven...


...en op die terugweg komen we voorbij deze oude, verlaten vuurtoren.


Aan dat glunderend gezichtje kun je wel afleiden dat ze het keileuk vond, zeker?!


Eenmaal terug aan land, halen we in het winkeltje nog een souvenier-magneetje, gaan we in de buurt nog even geocachen, rijden dan weer terug naar het hotel en genieten we met een wijntje nog een beetje na van deze héérlijke dag!
Dominique