Ik heb opnieuw een Dragon Boat Race en dit keer is die in de staat New Jersey. We maken er een weekendje van en we gaan eerst naar Bethany Beach in de Staat Delaware. We genieten van een paar rustige uurtjes op het strand en op de dijk, maar zoals je kan zien, konden we net zo goed ergens aan de Belgische kust zitten.
Enige tijd later rijden we dan naar de haven van de stad Lewes om van daaruit de ferry te nemen. Die zal ons naar Cape May in New Jersey brengen. Ik ben wel benieuwd hoe dat zal zijn, want "ik", "boten" en "de zee" gaat eigenlijk niet zo goed samen...
Wij rijden als laatste de boot op en dan varen we uit...op een (gelukkig!) kalme zee!
Vermits we niks anders kunnen doen dan wachten tot we er aan de andere kant weer vanaf mogen, genieten we van het mooie uitzicht en een drankje op het dek...
...tot er plots 4 dolfijnen naast onze boot zwemmen. Ik ben zodanig onder de indruk dat ik vergeet foto's te maken (behalve onderstaande dan!) en als we daarna de vuurtoren voorbij varen, laten we Delaware achter ons en bevinden we ons in open water...
Als een grote zwerm meeuwen ons begint te achtervolgen - en af en aan vliegen op zoek naar een hapje - weten we dat we er bijna zijn. Het zicht van die rondvliegende meeuwen, het kielzog van de boot en de blauwe lucht, heeft wel iets apart...
We komen aan bij Cape May, New Jersey en daar ben ik niet rouwig om want nu kan ik eindelijk weer van die boot af (alhoewel het allemaal best wel meegevallen is hoor)!
We gaan op verkenningstocht door dit mooie pittoreske stadje en komen voorbij dit "Historic Coast Guard Boathouse" uit 1890. Da's natuurlijk niet toevallig want Niki weet dat er hier ergens een cache verborgen ligt. Natuurlijk gaan we die zoeken en binnen een paar minuten hebben we ze al in de hand...Niki is content!
Van daar wandelen we naar dit mooie, maar piepkleine haventje en staan plots oog in oog met een aantal degenkrabben. Die beestjes leven eigenlijk op de bodem van de zee en het is vreemd om die zo dichtbij aan het wateroppervlak te zien. Een aanwezige havenmeester ziet dat we foto's maken en verteld ons dat deze hier helaas dood zijn (door de warmte en zuurstofgebrek) waardoor ze komen bovendrijven.
Vanuit Cape May zetten we onze tocht verder naar Atlantic City.
Dit beeld komt ons zeer bekend voor...het lijkt Las Vegas wel! Atlantic City wordt dan ook niet voor niets "het Las Vegas van de Amerikaanse Oostkust" genoemd!
Op de promenade bij het Hard Rock Café krijgt Niki plots dé ideale ingeving...hij probeert mij te overtuigen van wàt voor een "(b)engeltje" hij wel is! Anderen hebben dat ook gezien en meteen na onze foto gaat iedereen hetzelfde doen...de na-apers!
In "Margaritaville" genieten we van een heerlijke cocktail & bubbels...
...en eenmaal terug buiten slenteren we over de dijk naar de "Steel Pier" die - door zijn vele attracties - een pretpark op zich is. Je zou er zelfs een helikoptervlucht kunnen maken, maar die is zò duur dat we ervoor bedanken en maar weer verder lopen!
We begeven ons naar het reuzenrad en besluiten om er een ritje mee te maken.
Wat is het toch mooi als je "de wereld" zo vanuit de hoogte kan gadeslaan...
Als we terug met de voetjes op de grond staan, genieten we nog even van de zee en het strand (helaas is de zon al weg...) en begeven we ons daarna naar ons hotel.
Dag 2 is maar een grijze, bewolkte dag. We maken opnieuw een wandeling over de pier waar we even stilstaan bij deze "New Jersey Korean War Memorial".
Een beetje verderop staat dit bronzen beeld en dat kan ik écht niet "zomaar" voorbij lopen zònder de kans te grijpen om ook eens gekroond te worden, toch?!
We komen voorbij "Chicken Bone Beach". Dat was - tussen 1900 en 1964 - een apart stuk strand dat toegewezen was aan Afro-Amerikanen. Het was voor hun immers VERBODEN om ook maar één voet op de rest van het grote "blanken"-strand te zetten! Dit stukje strand werd door de lokale bevolking "Chicken Bone Beach" genoemd omdat Afro-Amerikanen niet in de "gewone" restaurants binnen mochten en daarom hun eigen eten - meestal was dat kip - meebrachten.
Op deze plek te staan en te lezen over de geschiedenis van dit stukje strand, doet je toch wel nadenken over wat die mensen wel allemaal te verduren kregen hoor! We laten het allemaal even bezinken en zetten dan onze tocht verder want vanavond hebben we afspraak voor een team-dinner met ADBC en morgen is de race!
Ingrid
Geen opmerkingen:
Een reactie posten