Rond 5pm zijn we veilig en wel in ons hotel in May's Landing aangekomen, zijn even de omgeving voor de race van morgen gaan verkennen en daarna gaan we aan tafel met het ADBC-team, want ook dit is team-building. Ik noem even op wie er vanavond allemaal bij is. Op onderstaande foto zie je vlnr Kathy, Ashley & haar dochter Vera, Ginger, Gail, ik én Niki natuurlijk (maar die maakt de foto's)!
Op foto links vlnr Dave & Allison, Bill & Joni en Liz en op de rechter foto vooraan links zit Chandra & haar man Ellsworth, Debi, Michelle & Lexi, Barb & Randy, Barbara & coach Peter, Linda & Marc. Zo...dat is een mooi groepje als je 't mij vraagt! Het wordt een heel gezellige avond, maar we gaan allemaal op tijd naar bed, want morgen is het "race-day" en daar willen we toch wel uitgeslapen en fris aan kunnen beginnen.
Zondag 10/7 is het al vroeg dag want de registratie begint al om 7:30am en om 8:30am is het "Opening Ceremony". Vanaf 9am zitten we op het water en ik ben benieuwd wat het vandaag zal worden want ik heb bij de vorige race (5/6) een spier tussen mijn hoofd en nek geforceerd waardoor ik maar liefst al 5 weken constante hoofdpijn heb! Ja...je leest het goed...ik heb al 5 weken 24/7 hoofdpijn!! De laatste 2 weken is het wel al "een beetje" minder, maar nooit helemaal weg en als dat niet snel veranderd zie ik mezelf nog genoodzaakt het hele "met-ADBC-naar-New-Zealand-verhaal" jammer genoeg te moeten opgeven. Mijn gezondheid gaat vòòr alles en misschien is die hoofdpijn een teken aan de wand is dat de races op zich, niks voor mij zijn...??
Maar goed...we zien het wel! Het programma voor vandaag hangt op een duidelijk zichtbare plek, ik ben er klaar voor, de indeling in de boot is gebeurt en ook de peddels hangen te wachten tot we eindelijk kunnen vertrekken.
Vandaag is Barb (mama van Ashley en oma van Vera) mijn "maatje" in de boot. Het is wel uniek om 3 generaties in één en dezelfde Dragon Boat Club te hebben!
Debi (links) was mee in Tampa en Chandra (rechts) maakt van de gelegenheid gebruik om nog snel een herinnering-momentje met haar Belgisch vriendinnetje op foto vast te kunnen leggen voor zolang die nog in de USA zal zijn. Dan volgt er nog een pep-talk van de coach en nog wat laatste instructies van de ene paddeler tot de andere.
En daar gaan we weer...een nieuwe race begint! Duimen maar!
Na afloop van de race maakt het "Tampa-team" (vlnr. Heather, Kathy, Joni, ik, Gail & Debi, maar D hoort er ook bij!) een foto voor hun Cypriotische Dragon Boat vrienden.
Aan het eind van de dag is er de bloemen-ceremonie waarbij roze anjers op het water gegooid worden en waar we even stilstaan bij de vele kankerpatiënten, maar vooral bij onze borstkanker-lotgenoten. En iedere keer weer is dat een ingetogen, sereen maar ook confronterend moment waarbij we dankbaar zijn dat wij er überhaupt nog "zijn"!
Ook deze race hebben we niet gewonnen en ook deze race doet mijn hoofdpijn helaas weer opflakkeren. Verder onderzoek zal moeten uitwijzen wàt er precies aan de hand is, maar ik denk dat ik - veiligheidshalve en voor mijn eigen gezondheid - jammer genoeg én met pijn in mijn hart, mijn conclusies moet trekken wat racen in NZ betreft...
Ingrid
Geen opmerkingen:
Een reactie posten