Onze laatste Halloween in de USA

Ingrid is net op tijd terug uit Belgie (gisteren geland) om onze "laatste Halloween" hier in de USA te vieren! Maar aan het "Wake Boarden" - zoals dit groepje heksen doen op onderstaande foto - gaan we ons niet wagen! Happy Halloween allemaal!

De dag begint maar triest met mist en regen, maar wat wil je...het is nu eenmaal herfst!

Het huis is traditiegetrouw ook nu weer netjes opgesmukt met "spooky elements" en wij zijn dit keer geschminkt als Mexicaanse "Sugar Skull" doodskopjes.

Rond 5:30pm beginnen de kindjes aan hun "Trick or Treath" ronde maar helaas...door de aanhoudende regen zijn dit de enige bezoekertjes die we over de vloer krijgen. Dan moet ik alle snoepjes maar mee naar BMSO nemen...#sorry, notsorry!!

      

Ook in België vieren ze Halloween en Julie mag in deze outfit naar school. Helaas is er geen foto van Feline want die is een beetje ziekjes. Lien gaat met de vriendinnen op stap en wat blijkt...ze koos voor hetzelfde "Sugar Skull" schmink patroon als wij...

      

Voila...onze laatste Halloween is een feit... op naar onze laatste "Kerst" in Amerika.

Dominique

Iron Maiden in DC

Terwijl Ingrid in België zit moet ik natuurlijk gaan werken, maar op zaterdag 22/10 organiseerde de "Home Owners Association" (HOA) het jaarlijkse "Fall Fest".

Dat is altijd de ideale gelegenheid om de buren beter te leren kennen. Ook de kinderen kunnen er fijn spelen en knutselen zoals bv. pompoenen schilderen.

      

Deze 2 met-mais-gevulde-zwembadjes vielen bijzonder goed in de smaak bij de kids.

      

Onze Belgische buurman Eddy (foto links) en zijn Amerikaanse vriendin Mary-Beth waren er ook en samen hadden we een heel gezellige namiddag.

Het spreekwoord zegt: "als de kat van huis is, dansen de muizen op tafel" en ik geniet er dan ook wel van om mijn eigen ding te kunnen doen als tòch Ingrid in België zit.

Zondag 23/10 kwam Iron Maiden optreden in de Capitol One Arena in DC. Als grote fan, kon ik daar niet ontbreken en ging ik er samen met mijn collega Patrick naar toe.

Deze concertzaal heeft een capaciteit van +/- 20.000 personen, maar ondanks dat het die avond niet uitverkocht was, zat het toch wel goed vol zoals je op de foto kan zien.

Ik had gekozen voor staanplaatsen en we vonden een plekje op de 8ste rij...zeker niet slecht gezien de grote  mensenmassa. Het openingsnummer was "Senjutsu" uit de nieuwe CD en Eddie was van de partij in een heuse Samoerai outfit tijdens "Stratego".

      

Toen "Aces High" gespeeld werd kwam er een levensgrote Spitfire boven hun hangen.

Bij het nummer "Flight Of Icarus" droeg Bruce een vlammenwerper op zijn rug die verbonden was met zijn linkerhand zodat het leek alsof zijn hand in vuur stond.

  

Het was een geweldig visueel spektakel en dat zagen we aan de prachtige decors die alle 2 nummers worden gewisseld. Onderstaande foto was bij "Sign Of The Cross".

Deze tour heet "The Legacy Of The Beast" (verwijzing naar hun mascotte "Eddie"). Zodra Eddie én Bruce het podium opliepen in hun rode jasjes, was het ons duidelijk dat nummers zoals "The Trooper" (en andere bis-nummers) gingen beginnen.

Uiteraard mag een nummer zoals "Hallowed By They Name" niet in het rijtje ontbreken en dat werd net als het magistrale "Fear of the Dark" luidkeels meegezongen.

Het was weer een spectaculair concert en dat hebben jullie wel in mijn verhaal kunnen lezen. Maar eerlijk is eerlijk en ik was toch ook wel teleurgesteld dat ik geen plectrums kon vangen, maar die gooiden ze niet verder dan de 5de rij!

Goodnight and "Up The Irons"...

Dominique

België 3

De laatste dagen van mijn verblijf zijn alweer aangebroken, maar traditie-getrouw past er altijd in dit bezoek een "Lien-dagje". Daags voor haar verjaardag haal ik haar op voor ons "gezellig-shoppen-met-een-etentje-en-een-ijsje" dagje met z'n 2-tjes.

We hebben het erg naar onze zin en genieten volop van mekaars gezelschap.

En dan is het eindelijk zover...op 27/10 is het haar verjaardag! Lieve schat, we wensen je van harte een superleuke, nooit-geziene, onvergetelijke "18de" verjaardag toe!

Het is weer tijd om afscheid te nemen. Namiddag ga ik nog een laatste keertje naar Joni en later die avond brengen Jo, Antje, Julie & Feline mij naar Brussel. Lieve zoon, dank je wel voor de superleuke foto's die je - net voor jullie vertrokken - nog snel maakte! Wat een mooie herinneringen om zo mijn verblijf hier helemaal af te ronden.

      

Na een goede nachtrust en een lekker ontbijt loop ik naar de luchthaven. Alles gaat vlot...van inchecken, bagage afleveren tot aan het checkpunt van de douane. Daar wordt het plots mega-druk en moet ik ongeveer een uur aanschuiven eer ik eindelijk ook hier de controle gepasseerd ben. Gelukkig wordt het lange wachten onderbroken en aangenamer gemaakt door Suske & Wiske in hoogsteigen persoon!

      

Eenmaal in het vliegtuig ga ik de lange reis naar de USA alvast beginnen met bubbels.

      

Op onderstaande foto zie je dat ik letterlijk ergens tussen "mijn 2 werelden" in zit.

"Business Class" reizen heeft nogal zijn voordelen hoor! Zo mocht ik niet alleen als 1ste op het vliegtuig, maar werd ik ook erg verwend met maar liefst 2 lekkere etentjes.

Wat ben ik blij als ik Niki zie die me opwacht bij aankomst! Daarna halen we mijn bagage op en vertrekken we naar huis. Onderweg genieten we nog even van een mooie zonsondergang aan de oever van de Potomac rivier in downtown DC.

Ik heb het weer gehad...mijn reisje is weer voorbij. Hopelijk volgt straks een goede nachtrust en kan mijn leventje met z'n "alledaagse dingen" hier morgen weer starten.

Ingrid

België 2

Mijn dagen in België zijn altijd even druk omdat er een aantal afspraken gepland zijn, maar met de regelmaat van de klok, komen er ook vrienden op bezoek. Eén van hen (zijn bezoekjes zijn een traditie geworden) is Wouter. Met z'n 2-tjes zijn we er opuit getrokken om de streek rond Borgloon te verkennen. Goh...wat mis ik deze plekjes!!

Wouter heeft iets speciaals op zijn "verlanglijstje" staan...

...hij wil graag de "Zwevende Kapel" bezoeken en in de buurt een beetje geocachen. Na een mooie wandeling komen we aan bij deze bijzondere kapel. Ik was er zelf ook nog nooit geweest, maar het is echt wel een bezoekje waard. Daarna zoeken (en vinden) we nog enkele caches en als we terug in Bilzen zijn, eten we nog snel een hapje eer Wouter weer naar huis vertrekt. We hebben er beiden weer van genoten!

Een paar dagen later was het de beurt aan Thierry (aka "Starsky") en zijn vrouw Francesca (foto links) die eigenlijk in Spanje wonen, maar toevallig in België zijn. Een etentje met D's zus Christel en haar man Luc (foto rechts) staat ook altijd gepland, maar jammer dat Niki's andere zus Lizzy-Anne en haar man Fons er niet bij waren!

Net vòòr ik weer terug naar de USA ga, loop ik nog even bij onze bovenbuurmannen Guy & Frank (foto links) langs en diezelfde avond heb ik afspraak met Club58 (rechts). Het organiserend committee (vlnr. ik, Jos, Dirk & Gerty) moet één en ander plannen voor ons feestje in 2023. Alleen Annie (die op vakantie is) ontbreekt in deze foto...

Lieve mensen allemaal, wat was het fijn om even "thuis" te zijn en wat was het leuk om jullie allemaal weer te zien. Nog even en dan zijn we definitief terug en kunnen we dit soort gesprekjes & lekkere etentjes nog veel meer ondernemen en dàt is iets waar ik nu al enorm naar uitkijk! Dank jullie wel voor jullie vriendschappen!!

Ingrid