Eergisteren (30/4) was een dag van niks anders dan rijden, rijden en nog eens rijden. We gingen van Baytown, Texas via Shreveport, Louisiana naar Monroe. Dat was een pittig tochtje van 353mls (+/- 568km) oftewel ongeveer 6u rijden waarbij we van de Staat Texas, de Staat Louisiana binnen reden en daar hoort een foto bij!
Het was een eindeloos lange weg waar - zoals je kan zien op onderstaande foto - behalve natuur niet veel te zien was. We hoopten wel om hier en daar wel wat "wildlife" te bespeuren, maar het enige dat we te zien kregen waren omvergereden, dode beestje langs de kant van de weg en dàt zicht ga ik jullie besparen.
Ik heb er dan maar voor geopteerd om foto's van dit bijzondere wildlife via het internet op te zoeken. Foto links is een "armadillo" en rechts een "opossum" (zoals die beestjes hier heten) oftewel een gordeldier en een buidelrat.
Gisteren hebben we ons tochtje dan verder gezet van Monroe (Louisiana) via Indianola (Mississippi) naar Tupelo. Daarvoor moesten we 285mls (459km) en 5,5u rijden én opnieuw een grens oversteken. Het is deze brede Mississippi-rivier die de grens vormt tussen de Staat Louisiana (rechteroever) en de Staat Mississippi (linkeroever)!
We rijden Indianola binnen en zoals je op de foto's kan zien, stelt dit dorpje/stadje helemaal niks voor. Eer we het goed en wel beseffen zijn we er al door, maar...
...het huisvest wél een museum ter ere van zijn meest bekende inwoner...BB King! Gelukkig hadden we het genoegen om deze "Grote Meneer" 2x live aan het werk te zien in Utah en een bezoek aan het museum mag dan ook niet ontbreken!
Een beeld van zijn trouwe gitaar en bondgenote "Lucille" staat te blinken in de zon.
Eenmaal binnen worden we ondergedompeld in het povere leven en het harde werk van BB. We nemen jullie even mee op sleeptouw.
Zijn echte naam was Riley Ben King, maar na zijn eerste optreden op Baele Street (die we ook nog gaan bezoeken) werd hij meer bekend als "The Baele Street Blues Boy". Toen hij door zijn muziek meer naambekendheid verwierf, veranderde hij zelf zijn naam naar "Blues Boy" dat later gewoon kortweg "BB" King werd (meer info in de link).
We slenteren een beetje verder...
...en duiken gelijk ook deze muziekstudio binnen....
...waar we een aardig deuntje kunnen meespelen (én meezingen) op gitaar.
BB heeft ook met andere grote sterren gespeeld zoals Sinatra, Willie Nelson, Buddy Guy en nog zovele anderen muziekanten...
Eenmaal terug buiten, staan we bij het graf van BB King.
Als we voorbij het bronzen beeld wandelen, zien we dat er op dat bankje nog plaats genoeg is en dus ga ik er even bijzitten voor een selfietje.
We rijden verder door dit onooglijke kleine dorpje. Het was hier - op de hoek van deze straat - dat de lokale bevolking voor het eerst de muziek van de toenmalige 17-jarige Riley Ben King ten gehore kreeg...
...en dat is op wandelafstand van de befaamde "Club Ebony", de nachtclub waar nog zovele andere topmuzikanten - oa. Ray Charles, Count Basie & BB King - tientallen optredens verzorgd hebben en voor zoveel vreugde en plezier zorgden.
Daarna ging ons tochtje verder naar Tupelo, de geboorteplaats van "Elvis". Helaas waren het innieminie kleine huisje en het kerkje al gesloten. Dan maar even rondkuieren in het museum, alvast een magneetje kopen en nog even door de mooie tuin slenteren. Het bezoek aan het huisje en de kerk is voor morgen!
In het museum zien we foto's van Elvis - met zijn ouders Gladys & Vernon - als kleine jongen die we nog nooit eerder gezien hebben en uitleg over hun "shotgun shack" want zo werd hun kleine huisje in de volksmond genoemd.
Een "wist je dat je" is dat Elvis eigenlijk blond haar had, maar al vlug ontdekte dat hij meer succes had nadat hij het zwart had laten verven.
Deze grote gitaar met - hoe kan het ook anders...de roze Cadillac autootjes zoals Elvis er eentje had - valt meteen op als we het winkeltje binnenwandelen. Diezelfde auto staat in het echt in Graceland dat we morgen gaan bezoeken...we zijn benieuwd.
Pal naast het kleine geboortehuis van Elvis staat deze gedenkplaat en als we voorbij het huis lopen gaat Ingrid even uitrusten op het bankje bij de voordeur, zichzelf afvragend hoe dikwijls Elvis hier als kleine jongen gezeten heeft...
Wat Niki nog niet wist is dat Elvis - geboren op 8/1/1935 om 4:38am - eigenlijk een tweelingbroertje Jessie had die 38' eerder (4:00am) doodgeboren werd.
Dit monument toont Elvis als 13-jarige knaap en Elvis op de top van zijn carrière.
En dan kunnen we eindelijk een kijkje nemen in het kleine huisje én in het kerkje waar Elvis zijn "eerste optredens ooit" ten gehore bracht voor de kleine kerkgemeenschap van Tupelo en waar dus eigenlijk zijn carrière ooit begon.
"Dit is de slaapkamer van zowel Elvis als van zijn ouders want hij moest bij hen in bed slapen owv. hun armoedig bestaan en als het behangpapier al origineel zou zijn, dan zouden jullie enkel krantenpapier zien" werd ons verteld. Het 2de kamertje is de leefruimte/keuken met enkel een tafel en kachel...that's it folks... meer is het écht niet!
Oorspronkelijk stond dit kerkje een beetje verderop in het dorp, maar hier deed Elvis zijn allereerste optreden als 13 jarig lid van het koor en volgens de plaatselijke gids was dit de uitgelezen plek en het meest ideale moment om onze "vows" te vernieuwen (wat we dan ook maar meteen gedaan hebben).
Genoeg gezien en gedaan voor vandaag. We gaan ons hotel in Tupelo opzoeken en morgen rijden we naar Graceland om de rest van het Elvis Imperium te bekijken.
Ingrid & Dominique
Geen opmerkingen:
Een reactie posten