Na het ontbijt begeven we ons naar het Gateway Arch Park (dat onder de Nationale Park Service valt) want die willen we wel eens van héél dichtbij bekijken.
Wat ik niet wist is dat je binnen in die Arch een trammetje kan nemen dat je helemaal boven in de boog brengt! Maar Mupke had er iets over gelezen op het internet en dus willen daar meer van weten. Mercie voor deze ontdekking Mupke!
Bij de ingang - nog vòòr je een ticket koopt - kan je al eens uittesten hoe het straks zal aanvoelen in die kleine wagentjes. Stel je voor dat je nu al in paniek geraakt, dan kan je je maar beter de moeite besparen. Het voelt wel een beetje "beangstigend" aan...
Vanuit het Visitor Center zien we de stad in een heel ander perspectief en zoals altijd bij Nationale Parken is ook dit gebouw picobello verzorgd!
De trap brengt je naar een ruimte waar de Mississippi delta wordt gevisualiseerd...
... en beneden belandt je in een expositie over de Pioneers, het wilde Westen van Buffalo Bill en de strijd van de Indianen om hun land te behouden.
De uitleg over deze Plain-Indians (de Prairie-Indianen) zoals de Cherokee, Creek, Chickasaw, Choctaw en Seminole, vind ik altijd enorm boeiend.
Vooral hun kunst, cultuur en levensstijl blijven me fascineren.
We hadden eerder al de wandelpaden gezien van de "Trail of Tears", maar wanneer ik hier het boek zie besluit ik meteen om dat te kopen. Wat bijzonder mensonterend en triest is, is te vernemen dat in 1830 d.m.v het "Indian Removal Act" ongeveer 100.000 Indianen brutaal werden gedwongen in 1 groot reservaat te leven. In de Cherokee-taal wordt dit "Nunna daul Isunyi" of "Het Pad waarop we Huilden" genoemd.
Dan krijgen we meer uitleg over de Arch te lezen. Deze maquette geeft weer hoe de karretjes bevestigd zijn in het trammetje en ernaast ontwerper Eero Saarinen (zie link).
In de top van de boog ziet het er dan zo uit (foto 1) en daaronder (foto 2) een 1/1 schaal om te laten zien waaraan we ons kunnen verwachtten.
Hét moment van de waarheid is aangebroken...de kleine smalle deurtjes gaan open en we kruipen in het aan-ons-toegewezen-privé wagonnetje. Best wel smal hoor...
Een laatste blik op de vertrekhal (links) maar gelukkig heeft zo'n wagon wel een raam (rechts) zodat we de trappenhal kunnen zien.
Eenmaal boven wandelen we naar de top die zich op 192m boven de grond bevindt.
Het uitzicht hier is adembenemend mooi en we zijn blij dat we dit ondernomen hebben!
Eenmaal terug beneden wandelen we nog even door de binnenstad...
...om daarna de tocht aan te vatten naar Jefferson City, de hoofdstad van Missouri en de bakermat van Lewis & Clark. Een kleine 2u15' en 126mls (+/- 203km) later staan we aan het Capitool van Jefferson City.
De statige beeltenis van Thomas Jefferson torent hier hoog boven onze hoofden uit.
En deze mooie bronzen beelden staan links en rechts naast het beeld van Thomas Jefferson en worden de "Fathers of Waters" genoemd.
Enkele honderd meters verderop staan we op het befaamde "Lewis & Clark Plaza" waar deze mooie, bronzen beeldengroep staan. Deze plek was de start van hun beroemde expeditie, tevens ook het "Lewis & Clark Trail" genoemd die meer dan 4.900mls (7.886km) lang is en dwars door het land van 60 Indianen stammen loopt.
Nu nog even snel de wandelschoenen aantrekken en zelf een stukje van dit mooie pad afwandelen eer we weer verder rijden...
Na de wandeling vatten we het laatste stukje voor vandaag aan. We gaan via Macon (waar we in een Old Diner wilden gaan eten, maar die gesloten blijkt te zijn) en Cameron (waar we zo'n oer-echte Amerikaanse drive-true film op het grote scherm wilden gaan zien, maar die sinds iets meer dan een maand òòk niet meer bestaat) om dan na 363ml (584km) en +/- 6u rijden uiteindelijk Kansas City te bereiken waar we moe maar voldaan ons bedje opzoeken...
Dominique
Geen opmerkingen:
Een reactie posten